Temat Smak życia (film 2002) to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Artykuł ten, skupiając się na Smak życia (film 2002), bada różne aspekty i perspektywy, które zapewniają głębsze zrozumienie jego znaczenia i rezonansu we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy patrzymy przez pryzmat historii, nauki, kultury czy technologii, Smak życia (film 2002) jawi się jako temat o powszechnym zainteresowaniu, który zachęca do refleksji i debaty. Na tych stronach rozpoczyna się dialog, w którym odkrywane są jego konsekwencje i podkreślane potencjalne krótko- i długoterminowe konsekwencje. Bez wątpienia Smak życia (film 2002) to fascynujący temat, do którego należy podejść z powagą i obszernością, na jaką zasługuje.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
17 maja 2002 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
122 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Cédric Klapisch |
Główne role | |
Muzyka |
Loïc Dury |
Zdjęcia |
Dominique Colin |
Montaż |
Francine Sandberg |
Produkcja |
Bruno Levy |
Wytwórnia |
Ce qui me meut |
Budżet |
5,3 mln €[1] |
Kontynuacja |
Smak życia 2 (2005) |
Nagrody | |
2003: Cezar dla najbardziej obiecującej aktorki (Cécile de France)[2][3] |
Smak życia (fr. L'auberge espagnole) – francusko-hiszpański film komediowy z 2002 roku w reżyserii Cédrica Klapischa. Obraz cieszył się takim powodzeniem, że doczekał się dwóch sequeli.
Xavier, aby otrzymać pracę w ministerstwie, musi ukończyć roczne studia podyplomowe w Hiszpanii. W ramach programu Erasmus wyjeżdża do Barcelony. Po krótkim pobycie u znajomego matki, przeprowadza się do domu młodego małżeństwa, które poznał na lotnisku. Wkrótce jednak znajduje odpowiednie mieszkanie, dzieląc je z sześciorgiem studentów różnych narodowości.