Sobór Przemienienia Pańskiego w Dnieprze
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Sobór Przemienienia Pańskiego w Dnieprze i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Od początków po dzisiejsze znaczenie temat ten przyciągał uwagę i intrygował zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Na tych stronach zbadamy wiele aspektów Sobór Przemienienia Pańskiego w Dnieprze, od jego historycznych implikacji po przyszłe implikacje, a także jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Sobór Przemienienia Pańskiego w Dnieprze, oferując kompleksowy i wyczerpujący obraz tego fascynującego zjawiska.
 nr rej. 12-101-0020
| |||||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||
| Katedra |
od 1992 | ||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
6/19 sierpnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu dniepropetrowskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||||||||||||
| 48°27′29,71″N 35°03′59,89″E/48,458253 35,066636 | |||||||||||||||||||
Sobór Przemienienia Pańskiego[1] (ukr. Спасо-Преображенський собор) – prawosławny sobór w mieście Dniepr, jedna z dwóch katedr eparchii dniepropetrowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Budowę świątyni zaplanowano jako jedną z pierwszych budowli nowo powstającego miasta Jekaterynosław. Projekt powstał w 1786 i miała to być największa tego typu budowla na świecie. Kamień węgielny miała wmurować sama Katarzyna II w czasie oficjalnego otwarcia budowy nowego miasta – w dniu 9 maja 1787. Wraz ze śmiercią carycy budowa zamarła i pierwotnego projektu nigdy nie zrealizowano.
Po zmianie projektu i zmniejszeniu planowanej świątyni budowę zakończono w 1835. W latach 1930–1988 w Soborze nie odprawiano nabożeństw, z wyjątkiem 1941, kiedy podczas okupacji niemieckiej tymczasowo zezwolono na prowadzenie służby. W tym samym roku w czasie walk pomiędzy wojskami sowieckimi i hitlerowskimi na podwórze przed świątynią przyniesiono kilkadziesiąt ciał zabitych z pobliskich ulic. Znajdują się one w braterskiej mogile w pobliżu głównego wejścia do świątyni.
W latach 1975–1988 w świątyni działało muzeum religii i ateizmu. 21 stycznia 1992 świątynię oficjalnie przekazano Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej i od razu przystąpiono do jej restauracji.
Na terenie świątyni pochowanych jest szereg prawosławnych duchownych (biskupi Andrzej (Komarow), Kronid (Miszczenko), Warłaam (Iljuszczenko), księża Władimir Kapustianski, Konstantin Ohijenko, Fiodor Duplenko, Andriej Kirpicznikow).
Liturgie w soborze odprawiane są codziennie o godzinie 7 i 9 rano.
Przypisy
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 123. posiedzeniu KSNG.
