Sofonisba
W tym artykule szczegółowo zajmiemy się tematem Sofonisba, który jest dziś niezwykle ważny. W całej historii Sofonisba był kluczowym punktem zainteresowania i debaty, wpływając na różne obszary społeczeństwa, polityki, kultury i nauki. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję w czasie i wpływ na dzisiejszy świat. Dzięki wszechstronnej analizie odkryjemy wiele aspektów i perspektyw związanych ze zmienną Sofonisba, a także jej implikacje na przyszłość. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Sofonisba, tak aby czytelnik mógł zrozumieć jego znaczenie i być świadomym najnowszych osiągnięć i debat związanych z tym tematem.
 Portret "Sofonisba" (1793). Malarz Antoni Gruszecki. Оlej, tektura, 33,5 x 25,5 cm (w świetle oprawy); napis u dołu: La Fille de Tancréde. dans sa douleur; na odwrocie nalepka z odręcznym napisem: Sophonisba /1793. | |
| królowa Numidii | |
| Jako żona | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
III w. p.n.e. |
| Ojciec | |
| Mąż | |
| Mąż | |
Sofonisba (Sofonisbe) – córka wodza kartagińskiego Hazdrubala. Żona Syfaksa króla Numidii z plemienia Massesyliów. Jedna z nielicznych kobiet, obok legendarnej Dydony, która zapisała się w historii Kartaginy.
Po klęsce męża w czasie II wojny punickiej pod Cyrtą 24 czerwca 204 p.n.e. dostała się wraz z nim do niewoli. Syfaks został pokonany przez króla Masynissę i Rzymian pod dowództwem Scypiona Afrykańskiego Starszego w bitwie nad rzeką Bagradas.
Jak podają przekazy Masynissa w młodości był zakochany w Sofonisbie i teraz po bitwie pojął ją za żonę. Jednak Scypion uznał zawarty związek za niebezpieczny, ponieważ była ona córką zaciekłego wroga Rzymu i zmusił swojego sprzymierzeńca do przesłania świeżo poślubionej żonie pucharu z trucizną. Sofonisba bez sprzeciwu posłusznie go wypiła.
Powyższa historia została zilustrowana w serii czterech gobelinów flamandzkich wystawionych na Zamku w Gołuchowie.