Splątanie
Obecnie Splątanie stał się powracającym tematem w naszych codziennych rozmowach. Czy to w miejscu pracy, w polityce, w kulturze popularnej, czy w naszych osobistych relacjach, Splątanie jest obecny w takiej czy innej formie. Jednak pomimo jego wszechobecności, wciąż istnieje wiele pytań i pytań dotyczących Splątanie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Splątanie, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Poprzez krytyczne i refleksyjne spojrzenie będziemy starali się lepiej zrozumieć, czym naprawdę jest Splątanie i jak wpływa na nasze życie.
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
R41.0 |
|---|---|
| MeSH | |
Splątanie[1], stan splątania, zespół splątaniowy, dezorientacja, amencja (łac. amentia), zespół amentywny – zaburzenia świadomości o etiologii egzogennej przejawiające się głębokimi zmianami świadomości. Zwykle jest to przejaw ciężkiej dysfunkcji mózgu. Występuje w przebiegu niewydolności krążenia mózgowego, infekcjach, zatruciach, zaburzeniach metabolicznych (cukrzyca, uszkodzenie wątroby, nerek), czasem jako powikłanie przebiegu psychoz endogennych (mania, katatonia).
Objawy
- zaburzenia struktury myślenia (inkoherencja, zwana też splątaniem)
- głębokie przymglenie świadomości z całkowitą utratą kontaktu i dezorientacją
- pobudzenie ruchowe ograniczone do niewielkiej przestrzeni (określane jako pobudzenie „w obrębie łóżka”)
- czasami nieprecyzyjne, zmienne omamy i urojenia
Splątanie narasta i ustępuje stopniowo. Może trwać długo (tygodnie, niekiedy miesiące), a po przeminięciu może wystąpić niepamięć całkowita.
Leczenie
Przede wszystkim powinno być ukierunkowane na leczenie choroby podstawowej, w przypadku której zespół splątaniowy może występować jako jej objaw. W celu zniesienia pobudzenia ruchowego stosuje się klometiazol, tiapryd, BZD, hydroksyzynę, neuroleptyki w małych i średnich dawkach (pochodne fenotiazyny). Odżywianie i nawadnianie pacjenta.
Wskazana jest hospitalizacja na oddziale odpowiadającym chorobie podstawowej, a w przypadku psychoz endogennych na oddziale psychiatrycznym.
Przypisy
- ↑ Encyklopedyczny słownik psychiatrii. Lucjan Korzeniowski (red.), Stanisław Pużyński (red.). Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1986, s. 518. ISBN 83-200-0775-5.
Bibliografia
- S. Pużyński, M.Beręsewicz: Zasady rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych
- I. Krupka-Matuszczyk, M. Matuszczyk: Psychiatria: podręcznik dla studentów pielęgniarstwa. Katowice: Wydawnictwo ŚUM, 2007, s.31. ISBN 978-83-7509-047-5
- Marek Jarema, Jolanta Rabe-Jabłońska, Andrzej Czernikiewicz, Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s. 28, ISBN 978-83-200-4180-4, OCLC 751560685.
