W dzisiejszym świecie Stała Wystawa Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach reprezentuje temat o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum populacji. Od momentu pojawienia się Stała Wystawa Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach przyciąga uwagę naukowców, ekspertów, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Dzięki zasięgowi przekraczającemu granice geograficzne i kulturowe Stała Wystawa Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach stał się punktem zbieżności wymiany opinii, wiedzy i punktów widzenia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Stała Wystawa Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ w teraźniejszości. Jednocześnie zbadamy przyszłe implikacje Stała Wystawa Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach w stale zmieniającym się świecie.
Wystawa Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej w Gryficach – wystawa, która powstała w 1993 z dawnego muzeum i skansenu kolei wąskotorowych Pomorza Zachodniego, funkcjonującego od 1973[1]. Zlokalizowana jest przy ul. Błonie 2 i obejmuje 5,5 tys. m² powierzchni[2].
Skansen Parowozów w Gryficach został formalnie utworzony w 1973 roku, grupując wycofywane z eksploatacji parowozy Pomorskich Kolei Dojazdowych. Pierwotnie tabor składowany był na torze wzdłuż lokomotywowni[3]. Od 1978 roku skansen stał się oddziałem Muzeum Kolejnictwa w Warszawie (będącego wówczas w strukturach Ministerstwa Transportu), jako Stała Wystawa Taboru Kolejowego w Gryficach[3]. W 1993 roku eksponaty przeniesiono na nowe miejsce ekspozycji, na układzie równoległych torów na obszarze 5,5 ha[3]. Wystawie taboru towarzyszyły sale wystawowe z modelami kolejowymi i eksponatami związanymi z kolejnictwem.
W 2009 roku Muzeum Kolejnictwa w Warszawie zostało przekazane Województwu Mazowieckiemu, które podjęło decyzję o likwidacji placówek poza województwem[a], w tym skansenu w Gryficach, w związku z czym rozpoczęto wywożenie eksponatów, w tym dwóch parowozów[b] i kolekcji modeli[3][4]. 31 maja 2010 roku jednak zawarto porozumienie, na skutek którego od 1 lipca tego roku skansen został przejęty przez Wójewództwo Zachodniopomorskie i włączony w struktury Muzeum Narodowego w Szczecinie[3][5].
W pawilonie muzeum znajdowała się wystawa modeli kolejowych i fotografii niemieckich (do 1945) oraz polskich obrazujących historię kolei wąskotorowej i normalnotorowej na Pomorzu Zachodnim[c]. Do 2008 zbiory skansenu obejmowały 14 parowozów wąskotorowych o szerokości toru 1000 mm, a także kilka innych pojazdów trakcyjnych i wagonów[5], między innymi:
Do cennych zabytków Gryfickiego Skansenu należą parowozy typu Tyn6 wyprodukowanych w zakładach metalurgicznych AG Vulcan Stettin. Dalsze pochodzą z zakładów KraussMaffei (München) oraz fabryki Orenstein/Koppel (Berlin). Wszystkie zostały wyprodukowane w latach 1909–1928. Wystawę wzbogacają polskie lokomotywy, wyprodukowane w latach 50. XX w. w Pierwszej Fabryce Lokomotyw w Chrzanowie[5].
Na terenie muzeum znajduje się czynna obrotnica dla parowozów. Układ torowy ma łączność z torami Gryfickiej Kolei Wąskotorowej[1].