Stanisław Cieniuch (ekonomista)

W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o Stanisław Cieniuch (ekonomista). Od jego początków do dzisiejszego znaczenia, przeanalizujemy, w jaki sposób Stanisław Cieniuch (ekonomista) wpłynął na różne obszary i był tematem zainteresowania wielu osób. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz interesować się Stanisław Cieniuch (ekonomista), tutaj znajdziesz szczegółowe i aktualne informacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ten temat. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Stanisław Cieniuch (ekonomista), abyś mógł mieć pełniejszą i wzbogacającą wizję tego tematu. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie Stanisław Cieniuch (ekonomista)!

Stanisław Cieniuch
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1947
Cieplice Śląskie-Zdrój

Chargé d’affaires/Ambasador RP w
Republice Południowej Afryki
Okres

od 1991
(cda)
od 22 kwietnia 1993
(ambasador)
do 1997

Poprzednik

utworzenie stanowiska

Następca

Zofia Kuratowska

Stanisław Cieniuch (ur. 22 lipca 1947 w Cieplicach Śląskich-Zdroju) – polski ekonomista i dyplomata.

Życiorys

Stanisław Cieniuch ukończył ekonomię w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (1970). Po studiach zajmował się sprawami zagranicznymi w organizacjach studenckich, młodzieżowych i związkowych. Od 1982 pracował naukowo w Instytucie Rozwoju Gospodarczego SGPiS, od 1984 w Maison des Sciences de l’Homme w Paryżu. Współpracownik działu prognoz Komisji Wspólnot Europejskich w Brukseli (1988–1989). W 1989 powrócił do Polski, będąc konsultantem ad hoc Leszka Balcerowicza ds. tworzenia rynków pracy, negocjacji zbiorowych i restrukturyzacji podczas transformacji ustrojowej. Od 1991 kierował polską ambasadą w Pretorii, początkowo jako chargé d’affaires, a od 22 kwietnia 1993 do 1997 jako ambasador w Republice Południowej Afryki. Tworzył polską obecność dyplomatyczną i konsularną w krajach południa Afryki. W 1997 objął stanowisko doradcy prezesa Polskiego Banku Rozwoju SA. W 1998 powrócił do Ministerstwa Spraw Zagranicznych jako dyrektor Departamentu Krajów Pozaeuropejskich i Systemu Narodów Zjednoczonych. W 2001 otrzymał nominację na ambasadora w Libanie[1]. Nie podjął stanowiska, wybierając pracę w kijowskim przedstawicielstwie Międzynarodowej Organizacji Pracy[2].

Jest autorem i współautorem publikacji i ekspertyz naukowych z zakresu polityki międzynarodowej.

Zna angielski, rosyjski i francuski. Jest żonaty, ma dwie córki.

Przypisy

  1. Attaché, Notes dyplomatyczny , Przegląd, 5 stycznia 2003 (pol.).
  2. Iskra Beleva (red.), Independent Evaluation of the ILO's Country Programme to Ukraine: 2000-2006 , ilo.org, wrzesień 2007, s. 81 .

Bibliografia