Stanisław Daniłowicz (zm. 1636)

Stanisław Daniłowicz (zm. 1636) to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i debatę. Ze względu na sprzeczne opinie i niekończące się perspektywy temat ten przyciągnął uwagę ekspertów, naukowców i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Stanisław Daniłowicz (zm. 1636), od jego historycznego pochodzenia po jego obecny wpływ. Poprzez szczegółową analizę i przegląd różnych źródeł postaramy się wyjaśnić wiele aspektów składających się na Stanisław Daniłowicz (zm. 1636), aby zapewnić naszym czytelnikom pełny i aktualny pogląd na ten temat.

Stanisław Daniłowicz
Herb
Sas
Rodzina

Daniłowiczowie herbu Sas

Data urodzenia

ok. 1609

Data śmierci

1636

Ojciec

Jan Daniłowicz

Matka

Zofia Żółkiewska

Stanisław Daniłowicz herbu Sas (ur. ok. 1609, zm. 1636) – starosta czerwonogrodzki w 1624 roku[1].

Syn wojewody ruskiego Jana Daniłowicza i Zofii Żółkiewskiej, po kądzieli wnuk hetmana Stanisława Żółkiewskiego.

W latach 1624–1626 studiował w Ingolstadt i Lowanium, następnie podróżował po Europie. Poseł na sejm zwyczajny 1626 roku z ziemi chełmskiej[2]. Po powrocie do Polski otrzymał w 1631 r. starostwo korsuńskie i czehryńskie. W 1632 r., w czasie bezkrólewia po śmierci króla Zygmunta III Wazy, poranił i posiekł starostę winnickiego Adama Kalinowskiego, za co został ogłoszony infamisem. Chcąc zmazać winę wziął udział w wojnie smoleńskiej, wyróżniając się w czasie potyczki 3 grudnia 1633 r., kiedy został ranny. W 1635 r. uzyskał zdjęcie banicji.

Jesienią następnego roku podczas wyprawy na Dzikie Pola dostał się do niewoli tatarskiej i mimo obietnicy wysokiego okupu został na żądanie wodza Tatarów budziackich Kantymira – ścięty przez jego syna Tujtymira, „od tyrański ręki a głowy pijanej”, jak donosił hetman Stanisław Koniecpolski w liście do prymasa Jana Wężyka. Jego bezgłowe ciało Tatarzy odesłali do Polski.

Został pochowany w kolegiacie św. Wawrzyńca w Żółkwi, gdzie w pół wieku później jego siostrzeniec, król Jan III Sobieski ufundował mu nagrobek, wykonany w latach 1692–1693 przez Andreasa Schlütera[3].

  • Sarkofag w krypcie kolegiaty św. Wawrzyńca w Żółkwi
    Sarkofag w krypcie kolegiaty św. Wawrzyńca w Żółkwi

Przypisy

  1. ↑ W tym roku dostał dożywocie na starostwo czerwonogrodzkie Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 249.
  2. ↑ Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 101.
  3. ↑ Daniłowicz Stanisław herbu Sas , wilanow-palac.pl (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne