W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Stanisław Dembiński (fizyk) wywarł na różne obszary społeczeństwa. Stanisław Dembiński (fizyk) to dziś temat niezwykle aktualny, który przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogólnie opinii publicznej. Na przestrzeni dziejów Stanisław Dembiński (fizyk) odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu naszego życia i sposobu, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Poprzez szczegółową analizę zbadamy, jak Stanisław Dembiński (fizyk) wpłynął na kulturę, politykę, ekonomię i inne aspekty społeczeństwa, a także jakie ma to konsekwencje dla przyszłości. Mamy nadzieję rzucić światło na ten istotny temat i zachęcić do krytycznej refleksji na temat jego obecnego i przyszłego wpływu, badając różne perspektywy i dowody.
Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1933 |
---|---|
Profesor nauk fizycznych | |
Specjalność: fizyka teoretyczna | |
Alma Mater | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu |
Rektor | |
Uczelnia |
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu |
Okres spraw. |
1981–1982 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Stanisław Tadeusz Dembiński (ur. 5 lipca 1933 w Poznaniu) – polski fizyk i nauczyciel akademicki, profesor nauk fizycznych, w latach 1981–1982 rektor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, senator I kadencji.
Jego przodkowie ze strony ojca pieczętowali się herbem Rawicz[1]. Z wykształcenia fizyk, absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika z 1956. Uzyskiwał następnie stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego. Otrzymał tytuł naukowy profesora nauk fizycznych. Specjalizuje się w zakresie fizyki teoretycznej, optyki kwantowej, teorii magnetyzmu i teorii układów nieliniowych. Zawodowo jako nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika. Pracował w Instytucie Fizyki na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK.
W 1981 został rektorem tego uniwersytetu[2]. W tym okresie współpracował z opozycją solidarnościową. W konsekwencji w 1982, kilka miesięcy po wprowadzeniu stanu wojennego, odwołano go z zajmowanego stanowiska[3].
W latach 1989–1991 sprawował mandat senatora I kadencji, wybranego z ramienia Komitetu Obywatelskiego w województwie toruńskim. Przewodniczył senackiej Komisji Spraw Zagranicznych[4]. Jako obserwator reprezentował parlament w ZP Rady Europy[5]. Nie ubiegał się o reelekcję, wycofując się z działalności politycznej.
Był także członkiem Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[6]. W 2016 otrzymał wyróżnienie Convallaria Copernicana[7]. Został honorowym obywatelem województwa kujawsko-pomorskiego (2019)[8] oraz Torunia (2024)[9][10].