Stanisław Dziadulewicz

Wygląd przypnij ukryj Stanisław Dziadulewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1872
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1943
Józefów

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

historyk heraldyk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Grób rodzinny Stanisława Dziadulewicza na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Dziadulewicz (ur. 4 kwietnia 1872 w Warszawie, zm. 4 lutego 1943 w Józefowie) – historyk, heraldyk

Pochodził z rodziny tatarskiej h. Sokola. Był synem Bonifacego i Józefy z Nieprzeckich. Ukończył gimnazjum oraz wydział prawny Uniwersytetu w Warszawie. Nie pracował jednak w wyuczonym zawodzie. Od początku interesowały go zagadnienia historyczne. Uczył jawnie i konspiracyjnie historii w warszawskich żeńskich zakładach naukowych, a po wojnie od 1919 w gimnazjach Rocha Kowalskiego i im. ks. Józefa Poniatowskiego. Od 1897 prowadził dział heraldyczny w Wielkiej Encyklopedii Powszechnej Ilustrowanej. Przekazał swoje noty archiwalne W. Wittygowi, gdy ten pracował nad swoim dziełem Nieznana szlachta polska i jej herby. Od 1908 tj. od założenia we Lwowie Towarzystwa Heraldycznego autor ok. 50 studiów heraldycznych zamieszczonych w Miesięczniku Heraldycznym i Roczniku (organach Towarzystwa). Gdy po odzyskaniu niepodległości nastąpiło ożywienie kulturowe Tatarów w Polsce, pojawiły się ruchy mające na celu zjednoczenie Tatarów, Dziadulewicz wziął w nich żywy udział. W 1929 ukazał się w Wilnie jego Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. W 1928 przeszedł na emeryturę, zamieszkał w swojej posiadłości w Józefowie pod Otwockiem. Dalej publikował swoje prace w Miesięczniku Heraldycznym i w Rocznikach Tatarskich. W pierwszych latach istnienia Towarzystwa Heraldycznego był członkiem korespondentem, potem członkiem czynnym, w latach 1929-31 piastował godność wiceprezesa oddziału warszawskiego, a w 1932 został członkiem honorowym. Spuścizna naukowa po Dziadulewiczu, umieszczona częściowo u syna w Warszawie, spłonęła w czasie powstania warszawskiego, resztę zniszczyło żołdactwo stacjonujące w Józefowie. Zmarł na serce, pochowany na Powązkach w grobie rodzinnym (32 Wprost rząd 5 miejsce 9 i 10).

Przypisy

  1. ↑ WiktorW. Wittyg WiktorW., Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908 .brak strony (książka)
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANIELA DZIADULEWICZ, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne  .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: