Stanisław Goliszek

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Stanisław Goliszek, badając jego różne aspekty, znaczenia i możliwy wpływ na różne aspekty życia. Stanisław Goliszek z biegiem czasu stał się przedmiotem zainteresowania i debaty, budząc ciekawość i refleksje w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. W trakcie tej lektury będziemy analizować jego znaczenie w obecnym kontekście, a także jego wpływ na rozwój idei i perspektyw. Nie ma znaczenia, czy jesteś amatorem, czy ekspertem w tej dziedzinie, ten artykuł poprowadzi Cię do odkrycia nowych aspektów Stanisław Goliszek i na pewno pozostawi Ci nową wizję na ten temat.

Stanisław Goliszek
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1932
Łaziska

Data śmierci

2 maja 1979

Chargé d’affaires PRL na Cyprze
Okres

od 1974
do 1978

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Wacław Zalewski

Następca

Władysław Wieczorek

Grób Stanisława Goliszka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Stanisław Goliszek (ur. 8 marca 1932 w Łaziskach, zm. 2 maja 1979[1]) – polski dyplomata, chargé d’affaires na Cyprze (1974–1978).

Życiorys

Syn Michała i Franciszki. W 1947 ukończył szkołę podstawową. W latach 1947–1949 pracował jako goniec, woźny i praktykant biurowy w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” (GS „SCh”) w Łaziskach. Od 1949 do 1951 główny księgowy w GS „SCh” w Potoku Wielkim i Zemborzycach. Równolegle uczęszczał do Państwowego Zakładu Kształcenia Administracyjno–Handlowego im. A. i J. Vetterów w Lublinie (1950/1951). W 1951 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W latach 1951–1953 był słuchaczem Uniwersyteckiego Studium Przygotowawczego przy UMCS w Lublinie oraz przy Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach. W latach 1953–1958 studiował na Wydziale Dyplomatyczno–Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie (SGSZ), które zakończył uzyskaniem dyplomu magistra prawa międzynarodowego. W 1958 rozpoczął pracę na stanowisku urzędnika w Departamencie Zagranicznym Centrali Narodowego Banku Polskiego. W maju 1960 przeszedł do Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ). W latach 1961–1962 był kierownikiem działu Ambasady w Hadze. Od 1962 do 1963 starszy inspektor w MSZ. W latach 1963–1964 księgowy w polskiej delegacji do Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Sajgonie w Wietnamie Południowym. Następnie starszy radca w MSZ (1964–1968). W latach 1968–1970 był wicekonsulem w Konsulacie Generalnym w Lyonie, a następnie II sekretarzem Ambasady w Paryżu. Od 1970 ekspert–rzeczoznawca w stopniu radcy ministra w MSZ. W latach 1972–1973 słuchacz Podyplomowego Studium Służby Zagranicznej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie. Od 3 lipca 1973 do 10 kwietnia 1978 kierował Ambasadą w Nikozji w stopniu radcy[2].

Jako działacz PZPR był II sekretarzem oddziałowej organizacji partyjnej przy Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym SGSZ (1954–1955), I sekretarzem podstawowej organizacji partyjnej przy Ambasadzie w Paryżu (1968–1970)[2], członkiem egzekutywy Komitetu Zakładowego przy MSZ (1971–1972)[3] oraz członkiem egzekutywy oddziałowej organizacji partyjnej przy Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR (1972–1973)[2].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna , Warszawskie cmentarze .
  2. ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej .
  3. ↑ Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 304, ISSN 1427-7476 .