Stanisław Jełowicki

W tym artykule zbadamy wszystko na temat Stanisław Jełowicki i jego wpływu na dzisiejszy świat. Stanisław Jełowicki to temat, który przyciągnął uwagę ludzi w różnym wieku, płci i kultur. W całej historii Stanisław Jełowicki był przedmiotem kontrowersji, debat i świętowania. Od momentu pojawienia się Stanisław Jełowicki odgrywa kluczową rolę w sposobie, w jaki współpracujemy, pracujemy i żyjemy. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty Stanisław Jełowicki, od jego pochodzenia po wpływ na współczesne społeczeństwo. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie Stanisław Jełowicki i odkryj wszystko, co to zjawisko ma do zaoferowania!

Stanisław Jełowicki
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1899
Wołowska Wieś

Data i miejsce śmierci

14 marca 1972
Kraków

profesor nauk zootechnicznych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1950
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1958

Profesura

1963

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Stanisław Jełowicki (ur. 30 maja 1899 Wołowska Wieś, zm. 14 marca 1972 w Krakowie) – polski zootechnik, kierownik Zakładu Hodowli Owiec Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie, prodziekan (1956-1958) i dziekan (1958-1962) Wydziału Zootechnicznego tejże uczelni[1].

Syn Kazimierza i Wacławy z Ziemiańskich. Urodzony w Wołowskiej Wsi powiat Dolina. Absolwent Wydziału Rolniczo-Leśnego Politechniki Lwowskiej w 1923 r. Prowadził prace hodowlane dotyczące owcy pomorskiej na Kaszubach. W 1945 r. zamieszkał w Krakowie, zawodowo związał się z Wydziałem Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1950 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu obronił pracę doktorską pt. „Studia nad owcą merynosową, oparte na badaniach pokroju i użytkowości pogłowia owiec zarodowych w Mołnie, Wichorzu i Łęgach”[1]. W 1955 r. uzyskał stanowisko zastępcy profesora w Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie oraz został kierownikiem Zakładu Hodowli Owiec tejże uczelni[1]. W 1956 prowadził wykłady w Pekinie, które opublikowano w chińskim „Przeglądzie Zootechnicznym”.

W roku 1958 został docentem, a w 1963 r. profesorem nadzwyczajnym[1].

Zmarł bezpotomnie w Krakowie 14 marca 1972, spoczywa na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXIII, rz. 17. gr. 18).

Członkostwo

  • Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk[2]
  • Członek Zarządu Głównego Polskiego Tow. Zootechnicznego
  • Członek Europejskiej Federacji Zootechnicznej w Rzymie
  • Członek Komitetu Nauk Zootechnicznych Polskiej Akademii Nauk
  • Członek Komisji Nauk Rolniczych i Leśnictwa oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie

Odznaczenia

Uzyskane odznaczenia[1]:

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Edyta Molik, Dorota Zięba-Przybylska, Wspomnienie Profesora Stanisława Jełowickiego w 40. rocznicę śmierci, „Przegląd Hodowlany”, 7–9/2012, s. 33 .
  2. ↑ Nota biograficzna Władysława Bielańskiego1, Tadeusz Wośkowski, Dzieje studiów rolniczo-lasowych w ośrodku lwowsko-dublańskich, Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego, 2011, s. 34, ISBN 978-83-932996-0-7 .

Bibliografia

  • T. Piestrak, Sylwetka prof. Stanisława Jełowickiego, jako uczonego i praktyka, Kraków 1973.