Stanisław Kremes

Dziś Stanisław Kremes to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Stanisław Kremes stał się podstawowym elementem życia ludzi. Jej wpływ sięga od gospodarki, polityki, kultury po codzienne życie każdej jednostki. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Stanisław Kremes i temu, jak zmieniał się on na przestrzeni czasu. Od jego początków po znaczenie w dzisiejszym świecie, Stanisław Kremes jest tematem, który w najbliższej przyszłości będzie nadal wywoływał debaty i kontrowersje.

Stanisław Kremes
Ilustracja
podkomisarz podkomisarz
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1895
Ozierce

Data i miejsce śmierci

1940
Kijów

Formacja

Policja Państwowa

porucznik piechoty porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1895
Ozierce

Data i miejsce śmierci

1940
Kijów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie na Wschodzie
Wojsko Polskie

Jednostki

I Korpus Polski w Rosji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Stanisław Kremes (ur. 20 marca 1895 w Oziercach, zm. 1940 w Kijowie) – podkomisarz Policji Państwowej, porucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w Oziercach (województwo wileńskie) jako syn Franciszka i Justyny z Jurkiewiczów. Służył w I Korpusie Polskim w Rosji gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika w Korpusie Oficerów Piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Następnie został funkcjonariuszem Policji Państwowej w randze aspirant. Od 1927 do 1931 był Kierownikiem Wydziału I Komendy Powiatowej Policji Państwowej w Nowogródku, później pełnił analogiczny urząd w Komendzie Powiatowej Policji Państwowej w Baranowiczach. Do 1934 został awansowany do stopnia podkomisarza[1]. W 1934 został p.o. Kierownika Komisariatu II w Sosnowcu, a w 1937 kierownikiem Komisariatu Policji Państwowej w Dąbrowie Górniczej.

Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej prowadził ewakuację urzędów z Dąbrowy Górniczej w kierunku wschodnim. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej, prawdopodobnie w Kowlu. Został zamordowany przez NKWD prawdopodobnie na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 65/1-17 oznaczony numerem 1527, jego tożsamość została podana jako Stanisław Kremies)[2]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

11 lipca 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Komendzie Miejskiej Policji w Dąbrowie Górniczej został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Stanisława Kremesa[5][6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wykaz oficerów Policji Państwowej w roku 1934. Podkomisarze Policji Państwowej. policjapanstwowa.pl. . .
  2. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 47. .
  3. ↑ M.P. z 1934 r. nr 24, poz. 41 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
  5. ↑ Posadzono dęby w hołdzie pomordowanym policjantom. dg.pl, 6 grudnia 2014. . .
  6. ↑ Święto Policji w Dąbrowie Górniczej. osrp1939.policja.katowice.pl, 6 grudnia 2014. . .

Bibliografia