W tym artykule zbadamy wszystko, co jest związane z Stanisław Piotr Koczorowski, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Stanisław Piotr Koczorowski to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych kręgach, zarówno akademickich, społecznych, jak i zawodowych. Na przestrzeni lat Stanisław Piotr Koczorowski był przedmiotem wielu badań i badań, które przyczyniły się do poszerzenia naszej wiedzy na ten temat. Co więcej, jego dzisiejsza aktualność sprawia, że jest to temat o ogromnym znaczeniu dla zrozumienia świata, w którym żyjemy. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty Stanisław Piotr Koczorowski i jego wpływ na nasze codzienne życie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1888 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 listopada 1958 |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Stanisław Piotr Koczorowski (ur. 29 czerwca 1888 w Warszawie, zm. 30 listopada 1958 w Kielcach) – polski bibliotekarz, bibliograf i bibliofil.
Urodził się w rodzinie Stanisława Edwarda (1861–1929) i Zofii z Węcewiczów (1866–1936). Uczestniczył w strajku szkolnym w 1905. Ukończył gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Naukę kontynuował w Paryżu, w 1914 na Sorbonie uzyskał dyplom z zakresu literatury francuskiej („diplome d’etudes universitaires”). W latach 1919–1920 pracował jako referent archiwum okupacyjnego w Głównym Urzędzie Likwidacyjnym. Od 1920, z ramienia Polskiej Akademii Umiejętności, pełnił funkcję bibliotekarza, a od 1927 kustosza w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Był również współzałożycielem i prezesem w latach 1924–1930 Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Książki w Paryżu. W 1931 powrócił do Warszawy, otrzymał etat kierownika Biura Międzynarodowej Wymiany Wydawnictw w Bibliotece Narodowej, od 1939 był kustoszem w Dziale Wydawnictw Nowszych. Był autorem publikacji dotyczących czytelnictwa, biografii polskich pisarzy i poetów i recenzentem książek.
Był mężem Janiny z Kurkiewiczów, ojcem Stanisława Jana (1918–1940).
Zmarł w Kielcach, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera PPRK-1-146)[1].