Stanisław Tylicki
W dzisiejszym świecie Stanisław Tylicki stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Stanisław Tylicki generuje debatę, dyskusję i refleksję ze względu na swój wpływ na społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Stanisław Tylicki, od jego historycznych początków po wpływ na teraźniejszość. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Stanisław Tylicki, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 stycznia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 grudnia 1918 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stanisław Tylicki ps. „Wojciech” (ur. 12 stycznia 1895 w Warszawie, zm. 14 grudnia 1918 tamże) – podporucznik Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Stanisława i Justyny z Budzińskich (1867–1936).
W 1914 roku zgłosił się ochotniczo do 2 Szwadronu Ułanów. Walczył w kampanii karpackiej Legionów Polskich. 13 czerwca 1915 roku wziął udział w szarży pod Rokitną. W grudniu 1918 roku był dowódcą 3. kompanii Batalionu Garnizonowego.
W 1918 ożenił się z Pauliną Krystyną Marią z Chrzanowskich (1894–1939), która 27 sierpnia 1922 poślubiła Stefana Starzyńskiego, od 1934 prezydenta Warszawy.
Zmarł 14 grudnia 1918 roku podczas pandemii grypy, tzw. hiszpanki. 17 grudnia 1918 roku został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 183-6-2).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5482 (pośmiertnie, 17 maja 1922)
- Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 9 października 1933)
Przypisy
- ↑ Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Nekrolog 2 ↓.
- ↑ Nekrolog ↓.
- ↑ www.formanowicz.pl , formanowicz.pl .
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW TYLICKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923 roku, s. 34.
- ↑ Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 37.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Adam Mniszek, Klemens Rudnicki: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Stanisław Tylicki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. .
- Stanisław Jan Rostworowski: Nie tylko Pierwsza Brygada (1914–1918) – Z Legionami na bój. Warszawa: P. W. EGROS - Oficyna Wydawnicza, 1993, s. 149. ISBN 83-85253-05-X.
- Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 347 (poranne), s. 6, 1918-12-16. Warszawa: Władysław Łoziński.
- Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 347 (wieczorne), s. 7, 1918-12-16. Warszawa: Władysław Łoziński.