W dzisiejszym świecie Stanisław Wycech pozostaje podstawowym i intrygującym tematem, który przyciąga uwagę zarówno pracowników akademickich, naukowców, profesjonalistów, jak i entuzjastów. Znaczenie Stanisław Wycech przejawia się w różnych obszarach, od medycyny po technologię, poprzez politykę i kulturę. W całej historii Stanisław Wycech był przedmiotem badań i debat, wykazując jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Stanisław Wycech, od jego pochodzenia i ewolucji po jego obecny wpływ, w celu zapewnienia kompleksowego spojrzenia na ten fascynujący i stale zmieniający się temat.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1902 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 stycznia 2008 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Stanisław Wycech (ur. 27 czerwca 1902 w Sadolesiu w pow. węgrowskim, zm. 12 stycznia 2008 w Warszawie) – major[1] Wojska Polskiego, do 2008 był najstarszym polskim żyjącym weteranem I wojny światowej i bitwy warszawskiej.
W 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 został żołnierzem 22 pułku piechoty w Siedlcach, a następnie 15 pułku piechoty „Wilków”. W 1920 walczył na wojnie z bolszewikami.
W czasie II wojny światowej zajmował się kolportażem prasy podziemnej i przewożeniem broni dla placówek Armii Krajowej w powiecie węgrowskim. W powstaniu warszawskim na Dolnym Mokotowie i Czerniakowie, gdzie pełnił funkcję Komendanta Obrony Cywilnej.
Po kapitulacji Mokotowa trafił do obozu w Pruszkowie, a następnie został wysiedlony w okolice Wolbromia. Po wojnie był jednym z organizatorów mikołajczykowskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Warszawie oraz nadzorował kolportaż „Gazety Ludowej”. W 1946 PSL wysunęło jego kandydaturę w kampanii przedwyborczej do Sejmu. Z tego powodu represjonowany, dwa dni po wynikach wyborów trafił do więzienia. Zwolniony po interwencji Czesława Wycecha.
Mieszkał w Warszawie, na Woli. Działał w środowisku kombatanckim, uczestniczył w najważniejszych uroczystościach państwowych. W 2000 przyznano mu tytuł Honorowego obywatela Radzymina.