W dzisiejszym świecie Statki typu Liberty stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od momentu powstania Statki typu Liberty przyciąga uwagę badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach, od nauki i technologii po politykę i kulturę. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Statki typu Liberty, od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo. Poprzez szczegółową analizę zagłębimy się w kluczowe zagadnienia otaczające Statki typu Liberty, oferując kompleksowe i aktualne spojrzenie na temat o niepodważalnym znaczeniu.
![]() Statek typu Liberty „SS John W. Brown” w roku 2000 na Wielkich Jeziorach | |
Bandera | |
---|---|
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Data budowy |
1941–1945 |
Dane techniczne | |
Wyporność |
14 100 t |
Nośność (DWT) |
10 500 t |
Liczebność załogi |
42 |
Długość całkowita (L) |
134,57 m |
Szerokość (B) |
17,34 m |
Zanurzenie (D) |
7,70 m |
Wysokość (H) |
11,38 m |
Pojemność |
9146 RT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik | |
Moc silnika |
2500 KM |
Prędkość maks. |
11 w. |
Statki typu Liberty (ang. Liberty ships) – transportowe jednostki pływające budowane masowo w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych podczas II wojny światowej, w celu zastąpienia strat wojennych. Statki charakteryzowały się bardzo uproszczoną konstrukcją. W polskim żargonie marynarskim były popularnie nazywane „Liberciakami”. W sumie w latach 1941–1945 wybudowano 2710 statków tego typu[1].
Konstrukcja bazowała na zmodyfikowanym brytyjskim modelu statku firmy Joseph L. Thompson & Sons z Sunderlandu zbudowanym w 1879. Statki wyróżniały się niskimi kosztami budowy, prostą konstrukcją i pojemnymi pięcioma ładowniami. Ich zasięg wynosił 17 000 mil morskich, były opalane węglem (wybudowane w Kanadzie) lub olejem (wybudowane w USA). Załoga przeciętnego statku typu „Liberty” składała się z 42 oficerów i marynarzy (podczas wojny dodatkowo z 21 artylerzystów).
Pierwszy statek typu Liberty „Patrick Henry” został wybudowany w ciągu 244 dni. Po wprowadzeniu produkcji seryjnej wybudowanie jednego statku zajmowało 40 dni. Rekordzistą serii był statek „Robert E. Peary” (od położenia stępki do zwodowania stocznia potrzebowała 4 dni, 15 godzin i 30 minut, trzy dni później statek wyruszył w rejs próbny).
Na skutek działań wojennych zatonęło 196 statków typu „Liberty”. Dodatkowo około 100[potrzebny przypis] statków zatonęło na skutek pęknięć wadliwych spoin (głównie w konwojach atlantyckich i arktycznych). Statki typu „Liberty” zostały zastąpione statkami typu „Victory”.
Jedynym statkiem typu „Liberty” w składzie Polskiej Marynarki Handlowej podczas II wojny światowej był s/s „Opole”, dzierżawiony przez Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe, który został zwrócony Stanom Zjednoczonym w 1947[2].
W porcie w San Francisco, statek brał udział w desancie w Normandii.
W porcie Baltimore w stanie Maryland.
W porcie w Pireusie przemianowany na SS Hellas Liberty.