Stefan Otwinowski

Wygląd przypnij ukryj Stefan Otwinowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1910
Pyzdry

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1976
Kraków

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Stefan Otwinowski (ur. 3 marca 1910 w Pyzdrach, zm. 30 stycznia 1976 w Krakowie) – polski prozaik, dramatopisarz i publicysta.

Życiorys

Był synem Stanisława Otwinowskiego, właściciela apteki. Dzieciństwo spędził w Grodźcu. W 1929 ukończył Państwowe Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Asnyka w Kaliszu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako prozaik w 1934. W 1934 otrzymał nagrodę literacką miasta Kalisza im. Adama Asnyka za swoją pierwszą powieść pt. Życie trwa cztery dni. Podczas wojny był działaczem kulturalnego podziemia.

Po wojnie zamieszkał w Krakowie, gdzie w latach 1946-1956 był kierownikiem literackim tamtejszych teatrów; pisał felietony i współredagował „Dziennik Literacki” (1949-1950) i potem „Życie Literackie” (1951–1976). W latach 1947–1976 (z małymi przerwami) był prezesem krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Laureat nagrody literackiej miasta Kalisza (1938), nagrody Ziemi Krakowskiej (za sztukę Wielkanoc, 1946), nagrody literackiej miasta Krakowa (za całokształt twórczości literackiej, 1960), Nagrody II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (za całokształt twórczości, 1969).

Został pochowany w alei zasłużonych krakowskiego cmentarza Rakowickiego (kwatera LXIX pas A-II-17).

Grób Stefana Otwinowskiego na cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Laureat nagrody literackiej m. Kalisza. „Echo”, s. 1, Nr 253 z 12 września 1938. 
  2. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Włodzimierz Buczek. rakowice.eu. . .
  3. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564
  4. Nagrody miasta Krakowa na 1960 r., „Życie Literackie (1951-1991)” (24), 24 czerwca 1960, s. 5 .

Źródło

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: