Kwestia Stephen McHattie jest kluczowa w dzisiejszym społeczeństwie. Od lat Stephen McHattie jest przedmiotem debat i badań, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki po naukę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Stephen McHattie i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Przeanalizujemy jego znaczenie historyczne, ewolucję w czasie i możliwe konsekwencje na przyszłość. Dodatkowo zbadamy różne perspektywy na Stephen McHattie, zapewniając szersze i głębsze spojrzenie na ten temat. Mamy nadzieję, że dzięki tej wszechstronnej analizie rzucimy światło na Stephen McHattie i zapewnimy pełniejsze zrozumienie jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie.
![]() Stephen McHattie w trakcie TIFF 2008 | |
Imię i nazwisko |
Stephen McHattie Smith |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1947 |
Zawód |
aktor |
Współmałżonek |
Meg Foster |
Lata aktywności |
od 1970 |
Stephen McHattie Smith[1][2] (ur. 3 lutego 1947 w Antigonish) – kanadyjski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny szkockiego i irlandzkiego pochodzenia.
Urodził się w Antigonish w Nowej Szkocji w Kanadzie. Uczęszczał do Arcadia University[3]. Mając 21 lat ukończył American Academy of Dramatic Arts[4]. Karierę aktorską rozpoczął w Nowym Jorku. W 1968 zadebiutował na Broadwayu w spektaklu The American Dream[5]. Dwa lata później pojawił się jako Artie Mason w swojej pierwszej produkcji filmowej The People Next Door (1970) z Eli Wallachem i Julie Harris. W dramacie wojennym Rogera Cormana Von Richthofen and Brown (1971) z Johnem Phillipem Law (jako Manfred von Richthofen) i Donem Stroudem (jako oficer Royal Air Force Roy Brown) zagrał postać niemieckiego lotnika Wernera Vossa. Robert Clouse powierzył mu niewielką rolę Roberta w filmie sensacyjno-przygodowym Ostatni wojownik (The Ultimate Warrior, 1975) u boku Yula Brynnera, Maxa von Sydow i Williama Smitha. Wystąpił jako James Dean w telewizyjnym dramacie biograficznym NBC James Dean (1976) z Michaelem Brandonem, Heather Menzies, Brooke Adams, Meg Foster i Amy Irving. Wcielił się także w Jacques’a Pasquinela w miniserialu NBC Jamesa A. Michenera Stulecie (Centennial, 1978–1979)
Popularność przyniósł mu występ w serialach: Star Trek: Stacja kosmiczna, Star Trek: Enterprise, Nieśmiertelny, a także w filmach: 300, Historia przemocy, Źródło, Sekretarka, Tylko strzelaj i Gliniarz z Beverly Hills III.
Wystąpił w sitcomie NBC Kroniki Seinfelda (1992) jako manipulujący psychiatra dr Reston, chłopak Elaine Benes (Julia Louis-Dreyfus) i serialu JAG (1996) w roli snajpera United States Marine Corps (w oparciu o prawdziwego snajpera Carlosa Hathcocka).
W Kanadzie pojawił się w serialu dokumentalnym CBC/Radio-Canada Canada: A People’s History (2000–2001) jako kanadyjski bohater generał major Sir Isaac Brock, a biograficznym dramacie sportowym Charlesa Binamé Maurice Richard (2005) z Royem Dupuisem jako legendarny trener Dick Irvin.
Był żonaty z aktorką Meg Foster[6]. Poślubił aktorkę Lisę Houle[7], z którą ma troje dzieci.
Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
---|---|---|---|---|
1995 | Gemini Award | Najlepszy aktor | Moje życie z Billym | Wygrana |
1998 | Gemini Award | Najlepszy aktor | Emilka ze Srebrnego Nowiu | Nominacja |
1998 | Gemini Award | Najlepszy aktor | American Whiskey Bar | Nominacja |
2007 | Nagroda Genie | Najlepszy aktor | Maurice Richard | Wygrana |
2008 | Gemini Award | Najlepszy aktor | Detektyw Murdoch | Nominacja |
2009 | Bucheon International Fantastic Film Festival | Najlepszy aktor | Pontypool | Wygrana |
2010 | Vancouver Film Critics Circle | Najlepszy aktor | Nominacja | |
Fangoria Chainsaw Award | Najlepszy aktor drugoplanowy | Nominacja | ||
Nagroda Genie | Najlepszy aktor | Nominacja | ||
Jutra Award | Najlepszy aktor | The Timekeeper | Nominacja | |
2014 | Fangoria Chainsaw Award | Najlepszy aktor drugoplanowy | Istnienie | Nominacja |
2015 | Jutra Award | Najlepszy aktor | Meetings with a Young Poet | Nominacja |