Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi „Bandera Polska”

W dzisiejszym świecie Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi „Bandera Polska” to powracający motyw, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego znaczenie przekroczyło granice, a jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi „Bandera Polska” budzi zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując debaty, badania i refleksje, które mają na celu zrozumienie jego znaczenia i wpływu na społeczeństwo. Z biegiem czasu Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi „Bandera Polska” stał się zjawiskiem, które nie pozostawia nikogo obojętnym, kwestionując utrwalone poglądy i przekonania. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi „Bandera Polska” w różnych kontekstach i implikacje, jakie ma na życie codzienne.

Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi "Bandera Polska" − polska organizacja społeczna, której statutowym celem było wspieranie rozwoju żeglugi morskiej, założona 1 października 1918 przez kontradmirała Kazimierza Porębskiego.

Przewodniczącym został K. Porębski. W skład zarządu weszli: Edmund Krzyżanowski (dyplomowany oficer marynarki handlowej), Tadeusz Wenda (inżynier komunikacji), Antoni Garnuszewski (inżynier morski), Tadeusz Maliszewski (kapitan żeglugi rzecznej), Aleksander de Luhe (inżynier mechanik marynarki wojennej), Witold Hubert (inżynier morski), Michał Borowski (kontradmirał z byłej rosyjskiej marynarki wojennej), Bogumił Nowotny (pułkownik marynarki wojennej), Ludgard Krzycki (kapitan żeglugi wielkiej) i Kazimierz Piotrowski (inżynier)

W maju 1919 r. Stowarzyszenie połączyło się z Kołem Kaszubsko-Pomorskim i Towarzystwem "Żegluga Polska" w Krakowie w Ligę Żeglugi Polskiej

Bibliografia