Strale (1900)

Dziś Strale (1900) jest bardzo istotnym tematem, który zyskał ogromne znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Znaczenie Strale (1900) polega na jego wpływie na codzienne życie ludzi, a także na jego wpływ na globalne podejmowanie decyzji. W tym artykule szczegółowo zbadamy implikacje Strale (1900), analizując jego przyczyny, skutki i możliwe rozwiązania. Od swoich początków do obecnej sytuacji Strale (1900) był przedmiotem debaty i refleksji, odgrywając kluczową rolę w kształtowaniu świata, w którym żyjemy. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu postaramy się rzucić światło na różne aspekty związane z Strale (1900), aby zapewnić naszym czytelnikom pełną i aktualną wizję tego bardzo istotnego tematu.

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.
Strale
Ilustracja
Bliźniak „Strale” – „Lampo” w 1901 r.
Klasa

niszczyciel

Typ

Lampo

Historia
Stocznia

Schichau, Elbląg Cesarstwo Niemieckie

Położenie stępki

7 listopada 1899

Wodowanie

19 maja 1900

 Regia Marina
Wejście do służby

6 lipca 1901

Wycofanie ze służby

13 stycznia 1924

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 315 ton
pełna: 348 t

Długość

całkowita: 62,05 metra
60 m między pionami

Szerokość

6,5 m

Zanurzenie

2,6 m

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
4 kotły
moc 5230–5998 KM
2 śruby
Prędkość

30 węzłów

Zasięg

2000 Mm przy prędkości 12 węzłów

Uzbrojenie
6 dział kal. 57 mm (6 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 x 350 mm (2 x I)

Załoga

53–61

Strale – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 19 maja 1900 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w lipcu 1901 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w styczniu 1924 roku.

Projekt i budowa

„Strale” był jednym z sześciu bliźniaczych niszczycieli typu Lampo, zamówionych przez marynarkę wojenną Królestwa Włoch w Cesarstwie Niemieckim[1][2]. Jednostka była szybka i silnie uzbrojona, jednak miała niezadowalającą dzielność morską[1][2].

Okręt został zaprojektowany i zbudowany w stoczni Schichau w Elblągu[1][3]. Stępkę niszczyciela położono 7 listopada 1899 roku, został zwodowany 19 maja 1900 roku, a do służby w Regia Marina przyjęto go 6 lipca 1901 roku[1][4].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był niewielkim, pełnomorskim niszczycielem o długości całkowitej 62,05 metra (60 metrów między pionami), szerokości 6,5 metra i zanurzeniu 2,6 metra[1][3]. Wyporność normalna wynosiła 315 ton, a pełna 348 ton[1][2]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej projektowanej mocy 6000 KM (w praktyce maszyny osiągały mniejszą moc, pomiędzy 5230 a 5998 KM), do których parę dostarczały cztery kotły Thornycroft(inne języki)[1][4]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 30 węzłów[1][3][a]. Okręt zabierał zapas 80 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2000 Mm przy prędkości 12 węzłów (lub 290 Mm przy 26 węzłach)[1][2][b].

Niszczyciel był uzbrojony w sześć pojedynczych dział sześciofuntowych kal. 57 mm Nordenfelta M1886 L/43[1][4]. Masa działa wynosiła 338 kg, masa naboju 2,73 kg, kąt podniesienia lufy od -10 do +15°, prędkość wylotowa pocisku 670 m/s, a szybkostrzelność 18 strz./min[7]. Uzbrojenie uzupełniały dwie pojedyncze wyrzutnie torped kal. 350 mm (14 cali)[1][2][c].

Załoga okrętu składała się z 5 oficerów oraz 48–56 podoficerów i marynarzy[1][4].

Służba

Po przystąpieniu Królestwa Włoch do I wojny światowej, niszczyciel przystosowano do roli stawiacza min, a na jego pokładzie można było umieścić co najmniej 12 min morskich[1][4]. Jednostka służyła do 13 stycznia 1924 roku, kiedy została skreślona z listy floty[1][4].

Uwagi

  1. ↑ Na próbach okręt osiągnął prędkość ponad 31 węzłów[4][5].
  2. ↑ Według The Naval Annual 1901 zapas węgla wynosił 60 ton[6].
  3. ↑ Niemieckie torpedy 14-calowe miały faktyczny kaliber 13,78 cala (350 mm)[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: 1979, s. 355.
  2. ↑ a b c d e Ivan Gogin: LAMPO destroyers (1900-1902). Navypedia. . (ang.).
  3. ↑ a b c J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 617.
  4. ↑ a b c d e f g Aldo Fraccaroli: Italian Warships of World War I. London: 1970, s. 55.
  5. ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 214.
  6. ↑ J. Leyland (red.): The Naval Annual 1901. Portsmouth: 1901, s. 381.
  7. ↑ Aldo Fraccaroli: Italian Warships of World War I. London: 1970, s. 281-282.
  8. ↑ Tony DiGiulian: Torpedoes of Germany. www.navweaps.com. . (ang.).

Bibliografia

  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Tony DiGiulian: Torpedoes of Germany. www.navweaps.com. . (ang.).
  • Aldo Fraccaroli: Italian Warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1970. ISBN 0-7110-0105-7.
  • Ivan Gogin: LAMPO destroyers (1900-1902). Navypedia. . (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • J. Leyland (red.): The Naval Annual, 1901. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1901. (ang.).
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
Niszczyciele typu Lampo

Włochy