Strofa Burnsa

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Strofa Burnsa, temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę i interesował wielu ludzi. Od początków do dzisiejszego wpływu Strofa Burnsa był przedmiotem debaty, refleksji i badań zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Poprzez szczegółową analizę i dogłębne spojrzenie zanurzymy się w najbardziej istotnych i wyjątkowych aspektach związanych z Strofa Burnsa, oferując szeroką i wzbogacającą wizję, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Strofa Burnsa – strofa sześciowersowa dwurymowa, składająca się z wersów jambicznych czterostopowych (wersy pierwszy, drugi, trzeci i piąty) i dwustopowych (wersy czwarty i szósty) rymowana aaabab[1]. Swoją nazwę zawdzięcza częstemu wykorzystywaniu przez największego poetę Szkocji Roberta Burnsa[2].

But Mousie, thou art no thy-lane,
In proving foresight may be vain:
The best laid schemes o’ Mice an’ Men
Gang aft agley,
An’ lea’e us nought but grief an’ pain,
For promis’d joy!
Robert Burns, „To a Mouse”


Schemat strofy występował już w średniowieczu w twórczości trubadurów prowansalskich[3].

Przypisy

  1. ↑ J.A. Cuddon, The Penguin Dictionary of Literary Terms and Lliterary theory, 3rd. edition, London 1992.
  2. ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 147-148.
  3. ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, o.c., tamże.