Struga (mechanika płynów)

Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Struga (rurka prądu) – spójny pęk sąsiadujących ze sobą linii prądu.

Przez strugę rozumie się też często spójny obszar płynu zawierający pęk sąsiadujących ze sobą linii prądu.

Zewnętrzne granice strugi, a więc ‘rozmiary’ pęku, określane są w sposób arbitralny, w zależności od potrzeb. Na przykład całość płynu przepływającego przez rurę tworzy strugę.

Dla każdej strugi obowiązuje równanie ciągłości wyrażające zasadę zachowania masy:

${\displaystyle \varrho \,u\,S=\mathrm {const} ,}$

gdzie:

${\displaystyle \varrho }$ – gęstość płynu,

${\displaystyle u}$ – średnia prędkość płynu w strudze,

${\displaystyle S}$ – pole poprzecznego przekroju strugi.

Występująca w prawej stronie równania wielkość stała jest charakterystyczna dla danej strugi. Jest to prędkość przepływu masy przez przekrój poprzeczny rurki prądu o wymiarze .