Sybilla Kumańska

Temat Sybilla Kumańska wzbudził zainteresowanie wielu ludzi na przestrzeni dziejów. Od samego początku Sybilla Kumańska był przedmiotem debaty, badań i analiz specjalistów z różnych dziedzin. Jego znaczenie przekroczyło granice i wpłynęło na różne kultury na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Sybilla Kumańska, od jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po jego ewolucję w czasie. Ponadto sprawdzimy, jak Sybilla Kumańska wpłynął na różne aspekty życia codziennego i jakie perspektywy na przyszłość rysują się dla tego tematu. Dołącz do nas w tej podróży i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania Sybilla Kumańska!

Sybilla Kumańska na fresku Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej
Grota Sybilli w Cumae (2006)

Sybilla Kumańska (gr. Σιβύλλη Sibýllē, łac. Sibylla, Sibyl, ‘wieszczka’) – kapłanka wyroczni Apollina w Cumae, we włoskiej Kampanii.

Zgodnie z legendą Sybilla przybyła do Cumae ze wschodu (Grecja lub Persja). Apollo pragnąc ją uwieść obiecał wszystko, czego zapragnie. Sybilla prosiła o tyle lat życia, ile ziaren piasku zmieści się w garści – było ich tysiąc. Apollo wprawdzie obdarzył ją długim życiem, ale ponieważ nie prosiła o wieczną młodość, z biegiem lat starzała się i kurczyła, marząc o wcześniejszej śmierci.

Grota, w której mieszkała, miała znajdować się na cmentarzysku u podnóża akropolu w Cumae. W latach 20. XX wieku rozpoczęto tam wykopaliska, ale pierwsza grota okazała się tunelem wykonanym w połowie I wieku p.n.e. na rozkaz rzymskiego wodza Marka Agrypy. W 1932 roku odkryto w pobliżu kolejną grotę w postaci 107-metrowego korytarza, na końcu którego znajdował się przedsionek z dwiema wykutymi w skale ławkami. Przedsionek od głównego pomieszczenia oddzielały drzwi – prawdopodobnie tam Sybilla wypowiadała swoje przepowiednie. W korytarzu i przedsionku istnieją otwory wentylacyjne, które poza dopływem odurzających oparów, za dnia również oświetlały wnętrze; mogły też wywoływać efekt opisany przez Wergiliusza (Eneida, księga VI):

Boczne powierzchnie korytarzy były podziurawione jak sito, przez co powstało sto różnych otworów, zamieniających się w setki ust z szepczącymi głosami powtarzającymi wypowiedzi Sybilli.

Zobacz też

Bibliografia

  • Jennifer Westwood: Tajemnice miejsc niezwykłych. Roman Gołędowski (tłum.). Wyd. I. Warszawa: Penta sp. z o.o., 1994, s. 48-50. ISBN 83-85440-20-8.

Linki zewnętrzne

  • Sibylla. ancientlibrary.com. . (William Smith: Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1867). W: The Ancient Library. The complete classics bookshelf on the web. . (ang.)
  • The Cumaean Sibyl6. W: Greek Mythology Link. . (ang.)