W dzisiejszym świecie System dźwiękowy to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje dzisiejsze znaczenie, wpływ na społeczeństwo czy znaczenie historyczne, System dźwiękowy zdołał ustawić się jako temat ogólnego zainteresowania w sferze społecznej, kulturalnej, politycznej i gospodarczej. Na przestrzeni lat System dźwiękowy był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, prowadzących do lepszego zrozumienia i analizy różnych jego wymiarów. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko System dźwiękowy i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu, aby rzucić światło na temat, który nadal budzi duże zainteresowanie i ciekawość w dzisiejszym społeczeństwie.
System dźwiękowy, system interwałowy (niekiedy strój muzyczny[1]) – w muzykologii, zestaw dźwięków w zakresie jednej oktawy, który wynika z przyjętej metody podziału oktawy na mniejsze interwały[2][3][4][1].
Systemy dźwiękowe dzieli się na praktyczne i teoretyczne. Pierwsze są rezultatem realnych możliwości wykonawczych instrumentów muzycznych (przyjętej skali[5]) – wynikają z konstrukcji instrumentu, dobranego a priori stroju, oraz tolerancji słuchu na odchylenia od założonych wysokości dźwięków, intonacji i tempa (strefowości słuchu[6][7])[4]. Systemy teoretyczne są rezultatem rozpatrywania tez[4]; niektóre z nich dzielą oktawę na 197 interwałów[8], a bazujące na przyjętych współcześnie współczynnikach liczbowych (mikroton, cent i milioktawa) – nawet na 1200[9].
Rozważaniem podziału oktawy zajmowali się m.in. Pitagoras, Arystoteles, Didymos z Aleksandrii, Leonardo da Vinci, Pierre Gassendi, Galileusz, Isaac Newton, Leonhard Euler i Hermann von Helmholtz[10]. Od XVIII wieku, w kulturze zachodniej ugrutowany jest system równomiernie temperowany, który dzieli oktawę na 12 półtonów[1]. Praktycznym system jest – wykorzystywany współcześnie, a znany i badany od starożytności – system naturalny, który dzieli oktawę na interwały występujące w szeregu harmonicznym[5][11][2]. Teoretyczny system podziału wg kwint i kwart (system pitagorejski) opracowany był po raz pierwszy w VI wieku p.n.e.[4]; wg tercji dzielili oktawę Didymos oraz Walter Odington[8].