Szaserzy

W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Szaserzy, badając jego różne aspekty i perspektywy. _Var1 jest dziś szeroko dyskutowanym i bardzo istotnym tematem, dlatego w tym artykule zagłębimy się w jego różne wymiary, aby w pełni zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Idąc tym tropem, zbadamy Szaserzy z różnych perspektyw, oferując informacje i analizy, które pozwolą czytelnikowi uzyskać pełny przegląd tego tematu. Od historii i ewolucji po praktyczne implikacje – zagłębimy się w wyczerpującą analizę, która obejmie wszystkie istotne aspekty Szaserzy.

Szaserzy konni i piesi

Szaserzy (fr. chasseur – strzelec) – formacje lekkiej piechoty (strzelcy piesi) lub kawalerii (strzelcy konni), rozpowszechnione w okresie wojen napoleońskich, szczególnie we Francji. Ich podstawowe uzbrojenie stanowiła broń palna (w kawalerii karabinek i pistolety uzupełniane szablą)[1][2][3].

Historia

W wojsku francuskim pierwsze oddziały strzelców pieszych i konnych (tzw. regiment szaserów Fischera) utworzono w trakcie wojny o sukcesję austriacką. W 1756 pułk liczył 5 kompanii piechoty (po 40 ludzi) i 4 kompanie jazdy (po 75 konnych)[4].

Formacje szaserów szczególnie rozpowszechniły się w okresie wojen napoleońskich. W późniejszym okresie stanowiąc znaczną część pułków kawaleryjskich. Przykładowo w 1864 r. na 245 europejskich pułków lekkiej jazdy, 35 stanowiły oddziały szaserów[1].

Wraz z ujednolicaniem formacji wojskowych, określenie szaserzy zyskało bardziej wymiar tradycyjny niż formalny, w okresie II wojny światowej przenosząc się na pole kontynuujących tradycje szaserów jednostek zmechanizowanych i pancernych[1].

W Polsce

Księstwo Warszawskie

Wojsko Polskie Księstwa Warszawskiego dysponowało czterema pułkami strzelców konnych (szaserów):

Królestwo Polskie

W Wojsku Polskim Królestwa Polskiego (kongresowego) występowały:

II Rzeczpospolita

Tradycje szaserów w II Rzeczypospolitej kontynuowało w Wojsku Polskim dziesięć pułków kawalerii.

 Osobny artykuł: Strzelcy konni II RP.

Przypisy

  1. ↑ a b c Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 3 ↓, s. 223.
  2. ↑ szaserzy, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  3. ↑ strzelcy konni, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  4. ↑ The Cavalry (pod red. Jamesa Lawforda). Maidenhead, 1976, s. 111.

Bibliografia

  • Mała Encyklopedia Wojskowa (R-Ż). T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.