W tym artykule poznamy fascynujący świat Szpital ortopedyczny przy ul. Gąsiorowskich w Poznaniu i wszystko, co ma do zaoferowania. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w dziedzinie nauki, Szpital ortopedyczny przy ul. Gąsiorowskich w Poznaniu to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Na tych stronach będziemy analizować jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, ten artykuł zapewni Ci pełny i wzbogacający wgląd w Szpital ortopedyczny przy ul. Gąsiorowskich w Poznaniu. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i wiedzy!
![]() Zakład imienia Bronisława Saturnina Gąsiorowskiego na Bytyniu | |
Data założenia |
1913 |
---|---|
Data likwidacji |
2010 |
Państwo | |
Adres |
ul. Gąsiorowskich 7–8 Poznań |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() |
Szpital ortopedyczny przy ul. Gąsiorowskich w Poznaniu – nieistniejący szpital ortopedyczny usytuowany przy ul. Gąsiorowskich na Łazarzu w Poznaniu. Pierwotnie jako Poznański Zakład Ortopedyczny im. B. S. Gąsiorowskiego, przed likwidacją w 2010 roku jako Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej im. Ireneusza Wierzejewskiego.
Początkowo w 1912 roku w budynku przy ul. Alejowej (niem. Alleestrasse), gruntownie przebudowanym z dawnej willi fabrykanta Napoleona Urbanowskiego[1] powstał „Zakład imienia Bronisława Saturnina Gąsiorowskiego na Bytyniu”. Właścicielką posesji położonej przy obecnej ul. Gąsiorowskich, na której znajduje się zakład, była właścicielka ziemska Helena Gąsiorowska, która Fundacji Gąsiorowskich powierzyła 2 miliony marek niemieckich na organizację szpitala ortopedycznego przy ul. Alejowej 7 w Poznaniu[2][3].
3 kwietnia 1913 roku w tym miejscu rozpoczął działalność Poznański Zakład Ortopedyczny im. B. S. Gąsiorowskiego[4]. Zakład prowadzony był przez Fundację Gąsiorowskich, pod zarządem i opieką Poznańskiego Związku Towarzystw Dobroczynnych[2] „Charitas” (później przynależącego do związku Caritas)[5] i był pierwszym zakładem ortopedycznym na obszarze Polski[6]. Kierownikiem został lekarz-ortopeda dr med. Ireneusz Wierzejewski[3].
W 1923 roku po mianowaniu dr med. Ireneusza Wierzejewskiego profesorem nadzwyczajnym, rozpoczęła działalność prowadzona przez niego, pierwsza w Polsce Klinika Ortopedyczna przekształcona z wcześniejszego zakładu ortopedycznego[2]. Po śmierci Wierzejewskiego w 1930 roku klinikę zlikwidowano, a zarząd towarzystwa Caritas na stanowisko dyrektora szpitala, odtąd Zakładu im. Gąsiorowskiego, wyznaczył dr Michała Grobelskiego[2], który zajmował to stanowisko aż do wybuchu II wojny światowej[7].
Jeszcze w trakcie trwania działań wojennych, 26 lutego 1945 roku szpital rozpoczął ponownie przyjmowanie pacjentów, już jako Miejski Szpital Ortopedyczny im. Ireneusza Wierzejewskiego. Dyrektorem szpitala został wtedy dr med. Alfons Maciejewski[4], który kierował szpitalem do sierpnia 1965 roku. Następnie dyrektorem szpitala został dr med. Witold Jeske, który zarządzał szpitalem do przejścia na emeryturę 31 grudnia 1985 roku[8][6].
W latach 70. XX wieku szpital przejął Wojewódzki Wydział Zdrowia[6].
Między styczniem a wrześniem 1986 roku dyrektorem szpitala był prof. dr hab. med. Jerzy Król. Następnie, od października 1986 roku stanowisko to zajmował dr n. med. Wojciech Pankowski[9], który zmarł 23 lutego 2004 roku.
W 2004 roku stanowisko kolejnego dyrektora szpitala objął dr n. med. Piotr Jeske, który w przekształconym w okresie późniejszym w Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej[10] szpitalu, piastował je do zakończenia jego działalności 29 października 2010 roku[11]. Oddziały szpitalne wraz ze wszystkimi lekarzami i częścią personelu zostały przeniesione do Szpitala Wojewódzkiego przy ul. Juraszów w Poznaniu[11].
Na budynku umieszczona była tablica pamiątkowa ufundowana przez pracowników szpitala o treści:
„W szpitalu tym, w latach 1912–1930 pracował i działał gen. Prof. dr Ireneusz Wierzejewski (1881–1930)
założyciel i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego i kierownik pierwszej w Polsce kliniki ortopedycznej.
Twórca Polskiego Czerwonego Krzyża oraz redaktor naczelny Naukowych Pism Medycznych. Powstaniec wielkopolski.
W 50. rocznicę utworzenia Towarzystwa tablicę tę ufundowali pracownicy szpitala[1].”