Sztafaż

Obecnie Sztafaż to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od wielu lat Sztafaż przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Z biegiem czasu Sztafaż stał się powracającym tematem w codziennych rozmowach, a także w mediach i sieciach społecznościowych. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie ludzi, znaczenie historyczne czy znaczenie na poziomie globalnym, Sztafaż zdołał pozycjonować się jako temat będący przedmiotem zainteresowania ogółu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne krawędzie i aspekty związane z Sztafaż, aby zaoferować szerokie i pełne spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny.

Postacie ludzkie jako sztafaż we współczesnej fotografii

Sztafaż (niem. Staffage od ausstaffieren, przyozdabiać) – zazwyczaj niewielkie postacie ludzkie i zwierzęta lub skromne sceny rodzajowe wprowadzane do kompozycji krajobrazowych w celu ich ożywienia lub upiększenia[1].

Na przełomie XVIII i XIX wieku sztafaż zaczął oznaczać grupę ludzi lub zwierząt, których zadaniem było ożywienie przedstawionej sceny[2].

August Demmin, autor książek poświęconych sztuce, tak definiuje sztafaż:

Staffage vient du mot allemand staffel (degré), staffeley (chevalet), et stafferen (garnir); il désigne en peinture ce que l’on appelle en français peuplé, c’est-à-dire la partie d’un tableau formée par les figures d’hommes et de femmes qui «animent» un paysage[3]

Staffage pochodzi od niemieckich słów Staffel (stopień), Staffeley (sztaluga) i stafferen (dodatki); oznacza w malarstwie to, co po francusku nazywa się peuplé, czyli część obrazu utworzoną przez postacie mężczyzn i kobiet, które „ożywiają” krajobraz.

Sztafaż nie nawiązuje bezpośrednio do głównego motywu dzieła, a jedynie uatrakcyjnia tło, które mogłoby się wydać puste, monotonne lub zbyt nudne[4]. Sztafaż zastępuje tło czymś ciekawszym, spełniając jednak nadal podstawowe funkcje tła, tak więc użycie sztafażu odbywa się jedynie w warstwie formalnej, a nie znaczeniowej.

Sztafaż nie powinien zdominować całości dzieła, choć jest ważny dla jego prawidłowego i pełnego odbioru. Prawidłowe użycie sztafażu może podkreślić monumentalność sceny, pomaga w zachowaniu proporcji i perspektywy kompozycji, pogłębia tło, uwypukla elementy pierwszoplanowe, pomaga w odpowiednim rozplanowaniu akcentów. Dobrze zastosowany sztafaż może „opowiedzieć” historię, wywołać emocje lub duchowe przeżycia. Ich rodzaj zależy od kręgu kulturowego odbiorcy[5].

Sztafaż może być stosowany we wszystkich rodzajach dzieł sztuki, również w literaturze.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 4, Warszawa: PWN, 2003, s. 403, ISBN 83-01-12365-6.
  2. ↑ John David Gethin, Images of Goethe through Schiller’s Egmont, Montreal: McGill-Queen’s University Press, 1998, s. 195, ISBN 0-7735-1681-6, OCLC 1245679119.
  3. ↑ August Demmin, Guide de l’amateur de faïences et porcelaines, wyd. 3, t. 2, Paris: Librairie Jules Renouard, 1867, s. 53 (fr.).
  4. ↑ PWN. . (pol.).
  5. ↑ Sztafaż: co to jest? Postacie ludzi uzupełniające pejzaż | Blog fotograficzny Light Guides (pol.).

Linki zewnętrzne