Tadeusz Dziuba

Tadeusz Dziuba

Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1948 Poznań
Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres	od listopada 2019 do grudnia 2023
Wojewoda wielkopolski
Okres	od 28 grudnia 2005 do 29 listopada 2007
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Andrzej Nowakowski
Następca	Piotr Florek
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Antoni Dziuba (ur. 17 grudnia 1948 w Poznaniu) – polski polityk i urzędnik państwowy, w latach 1989–1991 i 2011–2019 poseł na Sejm X, VII i VIII kadencji, w latach 2005–2007 wojewoda wielkopolski, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli w latach 2019–2023.

W 1971 ukończył studia na Wydziale Technologii Drewna Akademii Rolniczej w Poznaniu, do 1993 pracował na tej uczelni. W 1980 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Studiował także na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej, ukończył studia podyplomowe z rachunkowości (na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu w 1996) oraz z rzeczoznawstwa majątkowego (na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie w 2001). Ogłosił ponad 60 publikacji naukowych i naukowo-technicznych. W latach 1985–1987 zasiadał w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1988 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi^[1].

W latach 1993–2000 był wicedyrektorem delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Poznaniu, 2000–2001 wicedyrektorem Departamentu Edukacji, Nauki i Kultury NIK, 2001–2005 ponownie wicedyrektorem delegatury NIK w Poznaniu. Publikował na łamach czasopisma NIK „Kontrola Państwowa”.

W latach 1973–1990 należał do Stronnictwa Demokratycznego. Z ramienia tej partii i przy poparciu „Solidarności” pełnił mandat poselski na Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991 z okręgu Poznań-Nowe Miasto. Był wiceprzewodniczącym Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, brał także udział w pracach Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W 1990 znalazł się w gronie członków założycieli Porozumienia Centrum, następnie kierował strukturami tej partii w Wielkopolsce. Zrezygnował z działalności partyjnej w 1995 w związku ze zmianą przepisów dotyczących pracowników NIK. Z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność ubiegał się bezskutecznie o mandat poselski w wyborach w 1997^[2].

Od 2001 związany z Prawem i Sprawiedliwością, z jego listy kandydował bez powodzenia do Sejmu w wyborach w 2001^[3]. Od 28 grudnia 2005 do 29 listopada 2007 zajmował stanowisko wojewody wielkopolskiego.

W 2010 jako kandydat w wyborach prezydenta Poznania z ramienia Prawa i Sprawiedliwości^[4] zajął trzecie miejsce. W tych samych wyborach z listy PiS dostał się do rady miasta Poznania. Został też przewodniczącym zarządu okręgowego tej partii w Poznaniu^[5], zajmował to stanowisko do 2019^[6].

Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu^[7]. W marcu 2011 w wyborach do samorządów pomocniczych dostał się do rady osiedla Sołacz^[8]. W październiku tego samego roku kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości w okręgu wyborczym nr 39 w Poznaniu i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 28 508 głosów (7,13% głosów oddanych w okręgu)^[9]. Bezskutecznie z ramienia PiS kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W wyborach w tym samym roku ponownie był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości na urząd prezydenta Poznania^[10].

W 2015 z powodzeniem ubiegał się natomiast o poselską reelekcję (dostał 32 910 głosów)^[11]. W wyborach w 2019 nie został ponownie wybrany do Sejmu^[12]. 27 listopada 2019 został przez marszałek Sejmu Elżbietę Witek powołany na stanowisko wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli^[13]. Prezes NIK Marian Banaś bezskutecznie wnosił o jego odwołanie w trakcie IX kadencji Sejmu^[14]. Na początku X kadencji Sejmu Komisja do Spraw Kontroli Państwowej pozytywnie zaopiniowała jego kolejny wniosek o odwołanie^[15]. Tadeusz Dziuba zakończył urzędowanie w grudniu 2023.

• Strona sejmowa posła VII kadencji. .
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 98.