Tadeusz Komendant

W tym artykule szczegółowo zbadamy Tadeusz Komendant, fascynujący temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w życiu codziennym, Tadeusz Komendant wywołał intensywną debatę i wzbudził duże zainteresowanie w różnych społecznościach. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w różne aspekty Tadeusz Komendant, od jego powstania po ewolucję w czasie, zapewniając wyczerpującą i zaktualizowaną analizę tego bardzo istotnego tematu. Łącząc dane, opinie ekspertów i referencje osób, na które Tadeusz Komendant miało wpływ, staramy się zaoferować szeroki i zrównoważony pogląd, który wzbogaci zrozumienie tego fascynującego tematu przez naszych czytelników.

Tadeusz Komendant
Data i miejsce urodzenia

14 października 1952
Pokośno

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2019
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XX, XXI w.

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Komendant (ur. 14 października 1952 w Pokośnie na dawnej Grodzieńszczyźnie[1], zm. 31 lipca 2019[2][3] w Warszawie[4]) – polski krytyk literacki, tłumacz, eseista, pisarz, doktor nauk humanistycznych[5].

Życiorys

Był synem Bolesława i Marianny[4]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego (dziś im. ks. J. Popiełuszki) w Suchowoli. Studiował polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego w Zakładzie Teorii Literatury i Poetyki na stanowisku adiunkta. Specjalizował się w hermeneutyce i dekonstrukcjonizmie. Członek redakcji miesięcznika „Twórczość”, w którym był zastępcą redaktora naczelnego i kierownikiem działu eseju.

Znany przede wszystkim jako tłumacz i popularyzator dzieł Michela Foucaulta, któremu poświęcił osobną książkę (Władze dyskursu. Michel Foucault w poszukiwaniu siebie, Warszawa 1994).

W 2015 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].

2 sierpnia 2019 r. w Warszawie odprawiono mszę w jego intencji. Pogrzeb odbył się 3 sierpnia w Suchowoli, pochowano go na cmentarzu w Chodorówce Nowej.

Twórczość

Książki autorskie

Przekłady

  • 1993: Michel Foucault, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia
  • 1995: Michel Foucault, Historia seksualności
  • 1996: Jacques Boulenger, Opowieści Okrągłego Stołu
  • 1996: Michel Foucault, To nie jest fajka
  • 1996: Erik Orsenna, Wielka miłość
  • 1999: Michel Foucault, Szaleństwo i literatura. Powiedziane, napisane
  • 2002: Pascal Quignard, Albucjusz
  • 2004: Pascal Quignard, Błędne cienie
  • 2005: Michel Foucault, Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych
  • 2010: Georges Bataille, Historia oka i inne historie

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Komendant , sppwarszawa.pl .
  2. ↑ Odszedł Tadeusz Komendant , instytutksiazki.pl, 31 lipca 2019 (pol.).
  3. ↑ Marta Bratkowska, Tadeusz Komendant nie żyje. Na status legendy nie pracował w ogóle. On nią po prostu był , wyborcza.pl, 31 lipca 2019 .
  4. ↑ a b Komendant Tadeusz. rejestry-notarialne.pl, 2021-08-04. . (pol.).
  5. ↑ Mały Format / Tadeusz Komendant, tak jak go widzę , Mały Format, 22 grudnia 2017 (pol.).
  6. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. .
  7. ↑ Artur Hellich, Zostały nam kantyczki , Mały Format, 28 października 2021 (pol.).
  8. ↑ a b c d Tadeusz Komendant , ksiazki.wp.pl, 15 kwietnia 2010 (pol.).
  9. ↑ Upadły czas. Sześć esejów i pół , słowo/obraz terytoria (pol.).

Linki zewnętrzne