Dziś Tamayori-bime nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy jest to Tamayori-bime na poziomie osobistym, zawodowym, politycznym czy społecznym, nie można zaprzeczyć, że jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach naszego życia. W całej historii Tamayori-bime był przedmiotem żarliwej debaty, wyczerpujących badań i głębokiej refleksji. W tym artykule zagłębimy się w świat Tamayori-bime, aby zbadać jego wiele aspektów, wyzwań i możliwości. Od jego początków do obecnego stanu, zbadamy, jak Tamayori-bime ukształtował naszą rzeczywistość i jak będzie to robić w przyszłości.
Tamayori-bime, Tamayori-hime (jap. 玉依毘売命 lub 玉依姫尊) – córka Watatsumiego (inaczej Ryūjina), smoczego króla. Wyszła za mąż za syna swojej siostry – Ugayafukiaezu i urodziła mu czterech synów: Itsuse (五瀬命, Itsuse no Mikoto), Inahi (稲飯命, Inahi no Mikoto), Mikenu (御毛沼命, Mikenu no Mikoto) oraz Jimmu, który został pierwszym cesarzem Japonii.
Ugayafukiaezu wraz ze swoim ojcem został pozostawiony jako niemowlę przez matkę – Toyotama-hime (także Oto-hime), która zawstydzona swoją prawdziwą postacią postanowiła powrócić do Ryūgū-jō (Smoczego Pałacu), który zamieszkiwał jej ojciec Watatsumi. Nie pozostawiła jednak swojego dziecka bez opieki, przysłała do królestwa swego męża swoją siostrę Tamayori-bime, która najpierw zaopiekowała się chłopcem, a następnie, gdy dorósł, została jego żoną. Jednym z dzieci tej pary, czyli prawnukiem Ninigiego i potomkiem Amaterasu w piątym pokoleniu, był Kamuyamatoiwarebiko, który w 660 r. p.n.e. został intronizowany jako pierwszy cesarz Japonii (po śmierci nadano mu imię Jimmu). Jego rodzeństwem byli: Itsuse, Mikenu oraz Inahi, który odszedł do pałacu Watatsumiego, ponieważ czuł się bardziej związany z rodziną matki.