W artykule Taniec wampirów zbadamy i zagłębimy się we wszystkie aspekty związane z tym tak aktualnym dzisiaj tematem. Od historii i ewolucji, po wpływ na społeczeństwo i znaczenie w obecnym środowisku. Przeanalizujemy różne perspektywy i opinie wokół Taniec wampirów, a także jego wpływ na kulturę, ekonomię i politykę. Podobnie zajmiemy się wyzwaniami, przed którymi obecnie stoi Taniec wampirów, i możliwymi rozwiązaniami. W tym artykule postaramy się zaoferować kompleksowe spojrzenie na Taniec wampirów, aby zapewnić naszym czytelnikom głębokie i wzbogacające zrozumienie tego ekscytującego tematu.
Rzecz dzieje się około sto lat temu. Profesor Abronsius z Królewca, autor dzieła "Nietoperz", cieszy się sławą śmiałego badacza i pogromcy wampirów. Razem ze swoim asystentem, Alfredem udaje się na ekspedycję do zaśnieżonej, górzystej Transylwanii. Obaj mają jeden cel: odnaleźć i uśmiercić wampiry, które – jak wieść niesie – mieszkają tam od setek lat w tajemniczym zamku. Wreszcie docierają na miejsce. Pada gęsty śnieg i nagle tracą siebie z oczu. ("Hej – tam Profesorze!").
Alfred błąka się po okolicy w poszukiwaniu Profesora. Trafia do odludnej wsi, do karczmy Chagala i Rebeki. Wkrótce zjawia się tu przemarznięty do szpiku kości Abronsius. Naukowiec od razu zauważa, że żydowska karczma udekorowana jest olbrzymią ilością czosnku, co – jego zdaniem – wskazuje na obecność wampirów w bezpośrednim otoczeniu. W dodatku chłopi z niesamowitym zapałem śpiewają pieśń na cześć tej rośliny. ("Czosnek"). Ale Chagal i mieszkańcy wioski nie chcą nic wiedzieć o podejrzeniach Abronsiusa. Wyczerpani podróżnicy postanawiają skorzystać z gościny karczmarza i idą do pokoju. (Proszę, Panowie). Po drodze Alfred dostrzega piękną, młodą kobietę w wannie: to Sara, córka Rebeki i Chagala, w której młody naukowiec od razu zakochuje się. Również Sara skłania się ku niemu – jest zupełnie inny od wszystkich miejscowych parobków. Jednak Chagal jest zaniepokojony, widząc, że młodzi wyraźnie mają się ku sobie. Przezornie zabija deskami drzwi do pokoju Sary. ("Piękna córka w domu"). Natomiast on sam nie ma żadnych zahamowań: kiedy Alfred i Sara marzą o sobie, zakrada się przez dziedziniec do Magdy. Tymczasem żona, Rebeka, śledzi go uzbrojona w kiełbasę salami. Przez pomyłkę ciosem trafia nie w niewiernego męża, a w Abronsiusa. ("Pierwszy raz").
Zapada noc. Kiedy wreszcie wszyscy leżą w łóżkach, nad karczmą pojawia się mroczny cień: oto przybywa książę von Krolock, aby jasno dać do zrozumienia, że on też stara się o względy Sary. Książę jest panem na pobliskim zamku. I… jest wampirem. ("Umarł Bóg").
Świta. Profesor szczęśliwie wraca do sił. Chce odnaleźć wampiry, o czym mówi głośno i bez zahamowań. Chłopi w karczmie zachowują milczenie, ale są wyraźnie zdenerwowani, gdy pojawia się garbaty Kukol. ("Ale tu jasno"). Gdy wychodzi, karczmarz śle mu na pożegnanie wiązkę przekleństw w jidysz. Badacz wampirów nie ma wątpliwości, że Kukol jest sługą tajemniczego księcia. Jest też przekonany, że świetnie poradzi sobie z wampirami. ("Prawda").
W tym czasie Alfred namiętnie flirtuje z Sarą. Dziewczyna jest miła wobec adoratora, lecz jak najszybciej chce zażyć kąpieli. (Taki miły jak nikt). I tak się staje, jednak zakochany Alfred spostrzega przez dziurkę od klucza, że przez otwór w dachu do łazienki dostaje się von Krolock. Wampir – arystokrata nie zamierza ugryźć. Jeszcze nie.
Ma nieco inne plany co do młodej kobiety: wkrótce na zamku odbędzie się doroczny bal o północy i piękna córka karczmarza ma być jego główną atrakcją. Alfred wszczyna alarm, ale wampir szybko znika. (Zaproszenie na bal). Młodemu naukowcowi ostatnie wydarzenia nie dają spokoju. Pod oknem Sary śpiewa tęskną pieśń. ("Tam jest swoboda – 1"), lecz jego ukochanej nie ma w pokoju. Jest w ogrodzie, w którym znajduje zostawiony przez Kukola prezent od księcia – parę czerwonych trzewików. Sara zakłada je i zapada w sen na jawie. Pojawiają się w nim tańczące wampiry. Von Krolock żąda, aby dziewczyna wzięła udział w balu o północy. We śnie Sara widzi też swoją rodzinę, Magdę, Alfreda i mieszkańców wsi, modlących się o przezwyciężenie złych mocy. Kiedy Alfred woła ukochaną, Sara nagle budzi się i wybiega z ogrodu w trzewikach. Jej celem jest zamek wampira. ("Czerwone trzewiki"). Alfred przysięga sobie, że dla tej dziewczyny zrobi wszystko. ("Dla Sary").
Gdy Chagal widzi, że jego córka zniknęła, zaczyna jej szukać. Nadaremnie. Następnego dnia jego martwe ciało zostaje przyniesione do karczmy. Doświadczony badacz wampirów, Profesor Abronsius od razu rozpoznaje na szyi Chagala zamarznięty ślad po ugryzieniu.
Jak najszybciej chce wbić kołek w serce świeżo upieczonego wampira, ale przeszkadza mu w tym żona Chagala, Rebeka. ("Opłakiwanie Chagala"). W nocy Magda wstaje, aby dokładniej przyjrzeć się zmarłemu kochankowi. ("Zgon to niezła farsa"). Nieoczekiwanie Chagal budzi się i gryzie ją w szyję. Martwą Magdę ukrywa pod suknem, pod którym spoczywało do niedawna także jego ciało.
Tymczasem Abronsius i Alfred podejmują kolejną próbę wbicia kołka w serce żydowskiego wampira. Znajdują więc karczmarza, który – w obawie przed śmiercią – deklaruje przejście na wegetarianizm, w końcu wskazuje badaczom drogę do zamku von Krolocka. Książę serdecznie podejmuje gości, podających się za turystów i badaczy nietoperzy. Również szczerze uradowany jest nieoczekiwaną wizytą Herberta – swojego syna, któremu wpada w oko Alfred. Obaj przybysze pozostają na noc w zamku. Niebawem von Krolock prosi Alfreda na stronę i po ojcowsku proponuje mu, aby został jego przyjacielem. Mówi, że Profesor jest starym błaznem, który nie ma pojęcia o marzeniach i potrzebach młodego mężczyzny, jakim jest Alfred. Poza tym obiecuje Alfredowi, że zaprowadzi go do Sary. (Przed zamkiem – Finał pierwszego Aktu).
Akt II
Sara, która znajduje się już na zamku von Krolocka, niespokojnie wędruje przez mroczne komnaty. Nagle spotyka dumnego właściciela. Książę ponownie odchodzi, nie gryząc jej. ("Na orbicie serc").
Trwa noc. Profesor głęboko i smacznie zasypia, podczas gdy jego asystenta dręczą senne koszmary. ("Carpe noctem – Uwierz w noc").
Alfred słusznie obawia się zostawić Sarę na pastwę nocnych kreatur. Kiedy budzi się, natychmiast chce wprowadzić w czyn swój zamiar uratowania ukochanej, lecz postanawia to zrobić bez Profesora. ("Idealny dzień"). Abronsius pragnie bowiem najpierw udać się do zamkowej krypty, gdzie spodziewa się znaleźć von Krolocka i jego syna Herberta. I rzeczywiście, obaj naukowcy spostrzegają tam trumny – osobliwe miejsce noclegu wampirów. (W krypcie). Jednak pojawiają się trudności: Profesor nie może zejść do grobowca, ponieważ zaplątał się w sznur na poręczy schodów, a Alfred "nie ma serca" wbić kołków w spokojnie śpiące istoty.
Nic nie załatwiwszy, obaj muszą więc wrócić na zamek. W poszukiwaniu łatwiejszego dostępu do krypty wchodzą do imponującej biblioteki. Profesor zagłębia się w bogate zbiory, zapominając o polowaniu na wampiry. (Biblioteka – 1). Tymczasem Alfred słyszy znajomy śpiew Sary. Oto nadeszła wreszcie pora na jego działanie. Szuka Sary i znajduje ją… kąpiącą się w wannie. Próbuje nakłonić ją do ucieczki, ale ona nawet nie chce o tym słyszeć. Jest zafascynowana urokiem Księcia i wprost nie może się doczekać balu, który ma się odbyć już tej nocy. W końcu pozbywa się upartego adoratora.
Alfred wraca do biblioteki, aby prosić Profesora o radę. Abronsius jest jednak tak pogrążony w lekturze, że proponuje nieszczęśliwemu kochankowi zrobić to samo – szukać odpowiedzi w książkach. ("Biblioteka – 2"). Alfred na chybił trafił wyciąga z regału dzieło, które nosi znamienny tytuł "Magnetyzm serc – porady dla zakochanych". Czyta z zapałem, po czym biegnie z powrotem do łazienki. ("Gdy miłość się budzi"). Ale tam czeka na niego już nie Sara, a Herbert, syn von Krolocka. Jest wobec Alfreda bardzo natrętny. Młody badacz ledwie broni się przed próbami zbliżenia z jego strony. W końcu wpada w panikę – patrząc w lustro, nie widzi odbicia tańczącego wokół niego zalotnika. W ostatniej chwili Alfreda ratuje z opresji Profesor, przeganiając Herberta swoim parasolem.
Alfred i Abronsius uciekają do zamkowej wieży. Kiedy czują się niemal bezpieczni, przed nimi nagle zjawia się von Krolock. Na nowo żąda od młodego człowieka, aby zostawił Profesora i podążył za nim. ("Myli się pan, Profesorze"). Po chwili bezszelestnie znika w ciemnościach nocy. Abronsius i jego asystent nadal chronią się w zamkowej wieży. Z przerażeniem obserwują, jak mroczni goście Księcia odsuwają kamienne pokrywy trumien, rozluźniają zesztywniałe kości i całą procesją idą na zamek. (Wieczność).
Na pustym dziedzińcu pojawia się von Krolock. Bezwiednie kroczy od grobowca do grobowca, wspominając jeszcze raz tych, których kochał i na zawsze utracił jednym tylko ugryzieniem. Sam niszczył swoje szczęście zawsze wtedy, kiedy po nie sięgał… oto przekleństwo jego egzystencji. Lecz już nie ma przed nim drogi odwrotu: im bardziej pragnie stłumić swoje pożądanie, tym jest ono silniejsze. ("Nienasycony głód").
Zbliża się północ. Na zamku rozpoczyna się bal. Badaczom udaje się przebrać za wampiry i wmieszać między gości. Książę otwiera uroczystość wieścią, że tego roku czeka ich wyjątkowa uczta. (Sala balowa). Wreszcie przedstawia Sarę. Podczas tańca gryzie ją w odsłoniętą, niemal nadstawioną szyję.
Kiedy rozbrzmiewają dźwięki dworskiego menueta, profesor stwierdza, że piękna córka karczmarza jeszcze żyje. Zostało jednak mało czasu, aby ją porwać zanim balowe towarzystwo odkryje oszustwo. Wkrótce Książę żąda od swoich gości, aby rzucili się w pościg za zamaskowanymi śmiertelnikami. W odpowiedzi Abronsius i Alfred z dwóch świeczników układają krzyż – barierę dla wampirów nie do przekroczenia. Razem z Sarą uciekają. Wyczerpani w biegu, robią krótki odpoczynek. Trwa noc, pada śnieg. Profesor notuje w swoim dzienniku ostatnie wydarzenia, a młodzi z ulgą padają sobie w ramiona. ("Tam jest swoboda – 2"). Nagle Alfred dostrzega na szyi Sary ślad krwi, dotyka go ustami… Staje się następną zdobyczą. Wampiry triumfują: nic już nie stoi na przeszkodzie, aby całkowicie zawładnąć światem. Zapraszają więc do szalonego tańca. ("Taniec wampirów").
Postaci
Hrabia von Krolock – pan zamku w Transylwanii. Dumny, władczy i uwodzicielski wampir-arystokrata o nienagannych manierach. Ma świadomość tragicznego rozdarcia duszy: będąc wampirem zabija tych, których darzy miłością. Uczucie głodu krwi i pożądania niewinnej ofiary jest jednak silniejsze niż ból i smutek, jaki towarzyszy mu zanim dozna ostatecznego spełnienia. Zawsze może liczyć na wiernego sługę, Kukola. Nie ma też wątpliwości, że na każde jego słowo stawią się wszystkie wampiry z okolicy.
Profesor Abronsius – zapalony badacz i łowca wampirów. Połączenie cech Einsteina i Chaplina: szalony naukowiec z burzą siwych włosów na głowie oraz drobnym, lekko kaczym chodem. Autor dzieła "Nietoperz", sumiennie zgłębionego przez Krolocka. Pochodzi z Królewca – miasta z polskim rodowodem, krzyżacką historią i słynnym uniwersytetem. Mędrzec, który wierzy w "szkiełko i oko" – w racjonalizm i logikę jako jedyne słuszne metody poznawania świata. Zawsze ma przy sobie torbę z akcesoriami antywampirycznymi. Nosi też parasol przydatny w długiej podróży, jak te w obronie przed zakusami nieśmiertelnych istot.
Alfred – młodzieniec o drobnej budowie, dobrze wychowany, nieśmiały romantyk. Asystent Profesora podczas wyprawy na wampiry. Kocha się w pięknej Sarze. Sam jest obiektem westchnień miłosnych Herberta, syna Krolocka. Lekko niezdarny gdy musi trafić kołkiem między szóste a siódme żebro wampira, w dodatku nie lubi nikomu robić krzywdy, a co dopiero pozbawić żywota... Męską odwagę wykazuje wtedy, kiedy postanawia uwolnić ukochaną z rąk wampirzego adoratora.
Sara – Piękna córka żydowskich właścicieli karczmy Rebeki i Chagala. Nastolatka, która od razu wpada w oko Alfredowi. Sama też nieobojętnie spogląda na młodego badacza. Uwielbia się kąpać, czyni to chętnie i często. Jest pod wrażeniem uroku Krolocka, kuszącej wizji przemiany w prawdziwą kobietę, oraz... czerwonych trzewików i wspaniałej sukni, która przekonuje ją do udziału w balu o północy.
Chagal – właściciel karczmy obficie wyposażonej w czosnek. Stary cap i lubieżnik. Ugania się za służącą budząc zazdrość Rebeki. Tak dba o cnotę córki, że na widok młodego Alfreda zabija gwoździami drzwi do jej sypialni. Klnie w jidysz. Gdy Profesor z Alfredem usiłują go pozbawić wampirzych skłonności do nocnych eskapad, targuje się i zarzeka, że przejdzie na wegetarianizm.
Rebeka – Matka Sary i żona Chagala, niezbyt cierpliwie znosząca wybryki męża. Już nie pierwszej młodości, ale jeszcze grzechu warta. Zazdrosna, kiedy widzi jak przy każdej okazji Chagal wymyka się z sypialni i zdradza ją z Magdą. Z zapałem godnym lepszej sprawy postanawia więc zemścić się na niewiernym mężu, bierze rozmach i dziarskim ciosem trafia w... Profesora. Kobieta z temperamentem.
Magda – młoda, ponętna, pełna seksu służąca właścicieli karczmy. Nie ma złudzeń co do męskich zamiarów. Obiekt chuci i pożądania Chagala. Potrafi gorzko i ironicznie ocenić świat oraz relacje między ludźmi. Mimo wad, jakie widzi w starym lubieżniku, opłakuje jego śmierć, a potem – jako wierna kochanka i wampirzyca – spędza z nim upojne chwile w trumnie.
Herbert – Homoseksualista i syn księcia von Krolocka. Z namiętnością patrzy na Alfreda. Natrętny w okazywaniu uczuć i niedwuznacznych zamiarów względem młodego badacza. Upolowana zdobycz byłaby już całkiem jego, ale jako niedoświadczony wampir, daje się przegnać parasolem.
Kukol – garbaty sługa księcia von Krolocka.
Wampiry – wiernie stawiają się na bal o północy. Mieszkają niedaleko transylwańskiego zamku i wsi z żydowską karczmą. Są już lekko znudzone perspektywą obcowania jedynie z wiejskimi parobkami, dlatego cieszą się na wieść o "świeżej krwi" w postaci podróżników. Boją się widoku krzyża, nie są widoczne w lustrzanym odbiciu. Pochodzą z różnych epok, nie poddając się realnemu upływowi czasu.
Chłopi – stali bywalcy karczmy. Zawzięci miłośnicy czosnku przekonani, że w "zdrowym ciele zdrowy chuch". Lud prosty i przaśny. Obiekt wampirzych zapędów, bo na bezrybiu i rak ryba.
Dance: God Has Left the Building – utwór instrumentalny, taniec
Original Sin – Von Krolock
Garlic – Peasants (wieśniacy)
Logic – Abronsius
There’s Never Been a Night Like This – Alfred, Sarah, Chagal, Magda, Rebecca
Don't Leave Daddy – Chagal
Invitation to the Ball:
A Good Nightmare – Krolock
Never Be Enough – Krolock
Forevermore in the Night – Krolock
A Good Nightmare (Reprise) – Krolock
Death Is Such an Odd Thing – Rebecca, Magda
Braver than We Are – Sarah, Alfred
Red Boots Ballet – Sarah, Krolock
Say a Prayer – Company
Come with Me (Midnight Serenade) – Krolock
Act II
Vampires in Love (Total Eclipse of the Heart) – Sarah, Krolock, Vampires
Books, Books – Abronsius, Krolock
Carpe Noctem – Company
For Sarah – Alfred
Death Is Such an Odd Thing (Reprise) – Rebecca, Magda, Chagal
When Love Is Inside You – Alfred, Herbert
Eternity – Vampires
Confessions of a Vampire – Krolock
The Ball:
The Minuet
Never Be Enough – Krolock and Vampires
Total Eclipse of the Heart (Reprise) – Krolock, Sarah
Braver Than We Are (Reprise) – Sarah, Alfred
Dance of the Vampires – Company
Produkcje
1997, Wiedeń, Tanz der Vampire
Wiedeńska, a zarazem światowa premiera tego musicalu, wyprodukowanego przez Vereinigte Bühnen Wien, odbyła się 4 października 1997 r. w Raimund Theater. W 1998 r. "Taniec wampirów" został wyróżniony nagrodą Image w kategoriach: najlepszy musical, najlepsze libretto i najlepsza partytura. Zszedł z afisza 15 stycznia 2000 roku.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Steve Barton (wyróżniony w 1998 nagrodą IMAGE dla najlepszego aktora)
Sara – Cornelia Zenz
Profesor Abronsius – Gernot Kranner
Alfred – Aris Sas
Chagal – James Sbano
Magda – Eva Maria Marold
Rebeka – Anne Welte
Herbert – Nik Breidenbach
Kukol – Torsten Flach
2000, Tallinn, Vampiiride tants
Premiera "Tańca wampirów" miała miejsce w Tallinnie w Estonii, w Tallinna Linnahall, 10 listopada 2000 r. Odbyło się zaledwie dziesięć przedstawień.
Producenci chcieli nadać przedstawieniu bardziej komediowy charakter, wynajęto więc komediopisarza Davida Ivesa, który przebudował tekst sztuki zgodnie z ich wskazówkami. Na tę wersję libretta poprawki naniósł Michael Crawford, rozsławiony rolą tytułową w Upiorze w operze, który miał zagrać hrabiego von Krolocka. Crawford, podobnie jak producenci, chciał by "Taniec wampirów" był komedią o typie humoru podobnym do tego, który znaleźć można w filmach Mela Brooksa. Chciał również by z postaci Krolocka uczynić postać komiczną. Stąd w libretcie znalazło się sporo niewybrednych gagów, odmiennych od czarnego humoru obecnego w oryginalnej wersji musicalu. Kiedy zwolniono Steinmana, protestującego przeciwko kierunkowi jaki obrały zmiany w musicalu, z konieczności sięgnięto do jego poprzednich prac.
Tak poprawiony musical zebrał fatalne recenzje, nie oszczędzono również odtwórcy głównej roli, Michaela Crawforda. Zszedłszy z afisza po 56 przedstawieniach, "Taniec wampirów" okazał się największą klapą finansową w dziejach Broadwayu.
Obsada:
Hrabia Giovanni von Krolock – Michael Crawford
Sara – Mandy Gonzalez
Profesor Abronsius – Rene Auberjonois
Alfred – Max von Essen
Chagal – Ron Orbach
Magda – Leah Hocking
Rebeka – Liz McCartney
Herbert – Asa Somers
Boris – Mark Price
2003, Hamburg, Tanz der Vampire
W Hamburgu wystawiono "Taniec wampirów" po raz pierwszy 16 grudnia 2003 roku w Neue Flora Theater. Przedstawienie zeszło z afisza 22 stycznia 2006 r.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Thomas Borchert, Kevin Tarte, Felix Martin
Sara – Jessica Kessler, Katrin Löbbert
Profesor Abronsius – Werner Bauer, Stefan Poslovski
2007, Wiedeń, Tanz der Vampire – Jubiläums-Konzert
"Taniec wampirów" zagościł ponownie na scenie wiedeńskiego Raimund Theater w dziesięć lat po swej premierze. W lutym 2007 r. wystawiono okrojoną, koncertową wersję, nagranie której potem wydano na płycie.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Thomas Borchert
Sarah – Marjan Shaki
Profesor Abronsius – Gernot Kranner
Alfred – Lukas Perman
Chagal – Thomas Bayer
Magda – Suzanne Carey
Rebeka – Tina Schöltzke
Herbert – Tim Reichwein
Gábor Bot (von Krolock) oraz Edit Simon (producentka musicalu) w Magyar Színház w Budapeszcie, 20 czerwca 2009.
2007, Budapeszt, Vámpírok Bálja
"Taniec wampirów" miał swą premierę na Węgrzech 30 czerwca 2007 r. na scenie budapeszteńskiego teatru Magyar Színház.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Géza Egyházi, Sándor Nagy, Pál Feke, Gábor Bot, Bálint Merán
Sara – Zsanett Andrádi, Krisztina Nádorfi, Nikolett Kovács, Dóra Stróbel, Veronika Foki, Anna Török
Profesor Abronsius – Csaba Jegercsik, Dávid Sándor
Alfred – László Sánta, Tibor Héger, János Szemenyei, György Mihálka, Ádám Pásztor
Herbert – Dávid Pirgel, Victor Posta, Máté Kamarás
Kukol – Gábor Attila Farkas, Zsolt Szentirmai
Teatr Metronom, w którym wystawiany jest "Taniec wampirów" w Oberhausen, kwiecień 2009
2008, Oberhausen, Tanz der Vampire
Kolejnym, po Stuttgarcie, Hamburgu i Berlinie niemieckim miastem odwiedzonym przez "Taniec wampirów" jest Oberhausen. Premiera miała miejsce w Metronom Theater przy CentrO, 7 listopada 2008 r.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Jan Ammann, Kevin Tarte
Sara – Nele-Liis Vaiksoo, Senta- Sofia Delliponti
Profesor Abronsius – Gernot Kranner, Christian Stadlhofer
"Taniec wampirów" powrócił do Wiednia jesienią 2009 r., tym razem na deski Ronacher Theater. Premiera odbyła się 16 września 2009 r. Nowa wersja "Tanz" została nieco zmieniona, w stosunku do oryginalnej.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Thomas Borchert (4.11.2010 – last show), Alexander di Capri, Drew Sarich (6.11.2010 – premiera)
Sara – Marjan Shaki, Barbara Obermeier
Profesor Abronsius – Gernot Kranner
Alfred – Lukas Perman, Sebastian Smulders
Chagal – James Sbano
Magda – Anna Thorén
Rebeka – Katharina Dorian
Herbert – Marc Liebisch, Florian Theiler
Kukol – Thomas Weissengruber
2010, Stuttgart, Tanz der Vampire
W drodze publicznego głosowania "Taniec wampirów" wybrano jako następcę musicalu "Wicked", na scenie Palladium Theater. Powróci na sześć miesięcy, od marca 2010 poczynając.
Premiera odbyła się 3 września 2011 roku w State Theatre of Musical Comedy
Hrabia von Krolock – Ivan Ozhogin, Alexandr Sukhanov, Rostislav Kolpakov
Sarah – Elena Gazaeva, Vera Sveshnikova, Elena Romanova
Profesor Abronsius – Andrey Matveev, Ivan Korytov, Denis Konovalov
Alfred – Georgiy Novitzkiy, Sergey Denisov, Alexandr Kazmin
Chagal – Konstantin Kitanin, Alexandr Sukhanov
Magda – Natalia Bogdanis, Anna Lukoyanova
Rebecca – Manana Gogitidze, Sofia Dushkina
Herbert – Kirill Gordeev, Rostislav Kolpakov, Alexei Borovko
Kukol – Alexandr Chubatiy, Sergey Sorokin
2011, Seinäjoki "Vampyyrien tanssi"
Premiera odbyła się 10 września 2011 roku
Hrabia von Krolock – Jyri Lahtinen
Sara – Raili Raitala
Profesor Abronsius – Esa Ahonen
Alfred – Ville Salonen
Chagal – Heikki Vainionpää
Magda – Anne Vihelä
Rebecca – Leena Rousti
Herbert – Jouko Enkelnotko
Kukol – Antti Railio
2011, Berlin, "Tanz der Vampire"
Po 4 latach przerwy w Stage Theater des Westens znów pojawiły się wampiry. Spektakl wystawiany był od 14 listopada 2011 roku, a zszedł z afisza w sierpniu 2013.
Obsada:
Hrabia von Krolock – Drew Sarich, Kevin Tarte, Ivan Ozhogin, Robert D. Marx, Florian Soyka
Sarah – Amelie Dobler, Angelina Markiefka, Mercedesz Csampai
Profesor Abronsius – Veit Schäfermeier, Sven Prüwer, Thomas Schweins
Alfred – Michael Heller, Anton Zetterholm, Dennis Jankowiak
Chagal – Kai Hüsgen, Florian Soyka, Thomas Schweins, Jerzy Jeszke
Magda – Goele de Raedt, Esther Hehl, Linda Veenhuizen
Herbert – Marc Liebisch, Robert D. Marx, Vanni Viscusi
Kukol – Stefan Büdenbender, Sven Prüwer
Rebecca – Barbara Raunegger, Juliane Bischoff, Miriam Lotz
Uwagi
↑Utwory nieobecne w oryginalnej wiedeńskiej produkcji w 1997 roku. Zamiast nich w tym miejscu następowała sekwencja taneczna (Die Roten Stiefel – Tanzsequenz)
↑ abFür Sarah występuje zawsze w jednym z tych dwóch miejsc.