W tym artykule poznamy fascynujący świat Tanzanit i wszystko, co się z nim wiąże. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zagłębimy się w szczegółową analizę tego tematu, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne aspekty związane z Tanzanit, od jego wpływu na społeczeństwo po wpływ na różne dziedziny nauki. Podobnie będziemy starali się zrozumieć jego historyczne znaczenie i możliwą ewolucję w przyszłości. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Tanzanit, oferując wzbogacającą i pouczającą perspektywę dla wszystkich zainteresowanych głębszym zgłębieniem tego tematu.
![]() | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
Ca2Al3(SiO4)3OH |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
6,5-7 |
Przełam |
nierówny |
Łupliwość |
doskonała |
Pokrój kryształu |
pryzmatyczny, masywny, kolumnowy[1] |
Układ krystalograficzny |
rombowy, dwupiramidalny[1] |
Właściwości mechaniczne |
kruchy[1] |
Gęstość |
3,35 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
niebieska, niebieskofioletowa i fioletowa[2][3], czasami brązowa, bladoszara[2], żółta, brunatna, bezbarwna, zielona[1], różowa |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty, perłowy[1] |
Współczynnik załamania |
1.692 - 1.700 (dwuosiowy)[1] |
Inne |
dyspersja: 0,019[1] dwójłomność: 0.009[1] |
Tanzanit (Tanganit) – przezroczysta, niebieska w odcieniach do fioletowej gemmologiczna odmiana zoisytu[4]. Nieprawidłowo nazywany „szafirem Meru” – pierwsi jego odkrywcy mylnie uznali go za szafir[4].
Nazwa pochodząca od Tanzanii, gdzie minerał ten został odkryty, została wprowadzona przez firmę jubilerską Tiffany z Nowego Jorku[1].
Do gemmologii został wprowadzony dopiero w 1967 r. przez hinduskiego poszukiwacza drogich kamieni Manuela de Souza[4]. Kamień stał się znany przede wszystkim dzięki biżuterii noszonej przez Elizabeth Taylor.
Tworzy kryształy o pokroju słupkowym z wyraźnym pionowym prążkowaniem. Zawiera domieszki wanadu, strontu, chromu. Niektóre okazy po oszlifowaniu wykazują efekt kociego oka[4].
Niebieską barwę zawdzięcza śladowym ilościom jonów wanadu. Naturalne kryształy są często brązowe lub bladoszare[2]. W celu zmiany barwy na niebieską lub zwiększenia jej intensywności, kryształy są wygrzewane w temperaturze 400–500 °C. Nasilenie niebieskiej barwy związane jest z utlenianiem jonów V3+
do V4+
[5][2]. Większość tanzanitów oferowanych handlowo zostało poddanych tego typu obróbce cieplnej[5][6]. Naturalne pochodzenie barwy można rozpoznać po czerwonym odcieniu widocznym wzdłuż jednej z osi[2]. Nie tworzy kryształów bliźniaczych.
Istnieje możliwość pomylenia z ametystem, kordierytem, lazulitem, szafirem, spinelem i syntetycznym korundem. Znane są też imitacje tanzanitu.
Spotykany w żyłach pegmatytowo-hydrotermalnych w gnejsach[4]. Współwystępuje przede wszystkim z grafitem, prehnitem, kalcytem, diopsydem i kwarcem[6].
Występuje w Tanzanii – Gerevi Hills (Merelani Hills - rejon Arusza i Moshi)[4]. Stwierdzony także w Chinach[6].