Targowica (obwód kirowohradzki)

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Targowica (obwód kirowohradzki), temacie, który stał się szczególnie aktualny w ostatnim czasie. Targowica (obwód kirowohradzki) to temat, który wzbudził zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty i skłaniając do refleksji. Przez lata Targowica (obwód kirowohradzki) był przedmiotem badań, analiz i kontrowersji, co doprowadziło do większego zrozumienia i świadomości jego znaczenia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Targowica (obwód kirowohradzki), od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Targowica (obwód kirowohradzki), aby zapewnić pełny i wzbogacający przegląd tego fascynującego tematu.

Ten artykuł dotyczy miejsca ogłoszenia konfederacji targowickiej. Zobacz też: inne Targowice.
Targowica
Торговиця
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kirowohradzki

Rejon

nowoarchanhelski

Wysokość

154 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


2534

Nr kierunkowy

+380 5255

Kod pocztowy

26106

Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Targowica”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Targowica”
Ziemia48°39′26″N 30°46′54″E/48,657222 30,781667
Multimedia w Wikimedia Commons

Targowica (ukr. Торговиця, Torhowycia) – wieś na Ukrainie, dawne miasteczko, w obwodzie kirowohradzkim, w rejonie hołowaniwskim. Położona na prawym brzegu Siniuchy na wschodnim krańcu Podola.

Historia

Mapa województwa bracławskiego z 1648 r. z zaznaczoną Targowicą

W XIV wieku istniała tu ważna osada handlowa, z której korzystali m.in. Genueńczycy z Kaffy, Mołdawianie, Wołosi i Grecy[1]. Po upadku osady w XV w., odrodziła się w XVII w. za sprawą Walentego Aleksandra Kalinowskiego i Marcina Kalinowskiego[1]. Leżała w granicach województwa bracławskiego na tzw. czarnym szlaku. W drugiej połowie XVI wieku miasto było własnością księcia Bohusza Koreckiego[2]. Po rozejmie andruszowskim od 1667 roku nieopodal Targowicy biegła granica polsko-rosyjska. W latach 1672–1699 wraz z Podolem przejściowo pod zwierzchnictwem Imperium Osmańskiego. W XVIII wieku Targowica była jedną z posiadłości Potockich na wschodnim Podolu. W 1751 po rosyjskiej stronie granicy powstała Nowa Serbia, z której serbskimi osadnikami mieszkańcy Targowicy toczyli liczne spory przed targowickim sądem pogranicznym[1]. Od 1773 roku Targowica była własnością Stanisława Szczęsnego Potockiego[1]. 14 maja 1792 rzekome miejsce ogłoszenia konfederacji targowickiej (w rzeczywistości akt przygotowano i wydano w Petersburgu), zmierzającej do obalenia Konstytucji 3 maja przy pomocy interwencji armii rosyjskiej. W 1793 zajęta przez Rosję w efekcie II rozbioru Polski. W zaborze rosyjskim przynależała administracyjnie do guberni kijowskiej.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Targowica – symbol narodowej zdrady. Wilanów-Pałac.pl. .
  2. ↑ Zbigniew Anusik, Latyfundium Koreckich w XVI i XVII wieku, w: Zbigniew Anusik, Studia i szkice staropolskie, Łódź 2011, s. 555.

Linki zewnętrzne