Dziś chcemy zagłębić się w fascynujący świat Tarnation. Jest to temat, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie, od jego wpływu na społeczeństwo po znaczenie w kulturze popularnej. Tarnation to temat, który wywołał intensywne debaty i wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, od polityki po technologię. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Tarnation, badając jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystkie fascynujące aspekty Tarnation i jego znaczenie we współczesnym świecie.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
19 października 2003 r. |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
88 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Jonathan Caouette |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Jonathan Caouette |
Montaż |
Jonathan Caouette, |
Produkcja |
Stephen Winter, |
Dystrybucja |
Wellspring Media |
Budżet |
Tarnation – awangardowy film dokumentalny w reżyserii Jonathana Caouette'a.
Caouette realizował swój niezwykły projekt przez blisko dwadzieścia lat, używszy do tego kamery VHS i taśmy filmowej Super 8, przy pomocy których dokumentował swoją codzienność. Udało mu się zgromadzić ponad sto sześćdziesiąt godzin osobistych zapisów różnego formatu, które następnie − przy pomocy komputerowego programu edycyjnego iMovie − zmontował w 88-minutowy film. Ubarwił go także archiwalnymi fotografiami, kserokopiami własnych dokumentów i nagraniami z automatycznej sekretarki.
Nowatorska kompilacja Caouette'a, już jako gotowy film dokumentalny, została wyprodukowana wykonawczo przez uznanych filmowców queerowych − Gusa Vant Santa i Johna Camerona Mitchella.
Tarnation jest autobiograficznym dokumentem filmowym koncentrującym się na dorosłości i wieku dorastania Jonathana Caouette'a, lecz również na życiu jego matki, Renee LeBlanc − kobiety chorej umysłowo.
LeBlanc, która była dziecięcą modelką, w młodości została − bezpodstawnie − poddana terapii elektrowstrząsowej. Zaowocowało to trwałymi zaburzeniami w jej osobowości. Przez trzydzieści kolejnych lat Renee była stale umieszczana w zakładach psychiatrycznych, a jej syn, Jonathan, pozostawiony został pod opieką dziadków − wiecznie nieobecnego Adolpha Davisa i jego żony Rosemary, również zmagającej się z problemami psychicznymi. Chłopiec, początkowo tego nieświadomy, wychowywał się w rodzinie patologicznej.
Podczas trwania filmu widz może obserwować codzienność Jonathana, od wczesnych lat nastoletnich, kiedy mieszka w rodzimym Teksasie, aż po przeprowadzkę do Nowego Jorku. Osią konstrukcyjną akcji są jego trudne relacje z matką-schizofreniczką. Poznajemy także homoseksualną orientację bohatera oraz jego ekscentryczne usposobienie.
Wiersz recytowany na początku i pod koniec filmu to "Dezyderata" Maksa Ehrmanna.
|
|
|
Film zaprezentowano podczas następujących festiwali filmowych:
Filmowy soundtrack wykorzystuje utwory takich artystów, jak: Donnette Thayer i Steve Kilbey (HEX), Lisa Germano, The Cocteau Twins, Dolly Parton, Low, Mark Kozelek, Glen Campbell, The Magnetic Fields, Iron and Wine, The Chocolate Watch Band, Mavis Staples, Red House Painters, Marianne Faithfull. Dwie piosenki, tytułową "Tarnation" i "Desperation", skomponował Max Avery Lichtenstein z przeznaczeniem użycia ich podczas kredytów wieńczących film.