W dzisiejszym świecie Thomas Kuhn to temat, który zyskał na znaczeniu w różnych obszarach. Jego wpływ był odczuwalny w społeczeństwie, gospodarce, polityce i kulturze. W miarę jak Thomas Kuhn zyskał na znaczeniu, rozpoczęła się dogłębna debata, badania i analizy na temat jego konsekwencji. Z różnych perspektyw i dyscyplin poszukuje się odpowiedzi, rozwiązań i propozycji, aby skutecznie rozwiązać ten problem. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Thomas Kuhn, badając jego wpływ na współczesny świat i otwierając drzwi do refleksji i dyskusji na temat jego roli w naszej teraźniejszości i przyszłości.
Thomas Samuel Kuhn (ur. 18 lipca 1922 w Cincinnati, zm. 17 czerwca 1996[1] w Cambridge) – amerykański fizyk, historyk i filozof nauki, twórca pojęcia paradygmatu naukowego.
Studiował fizykę na Uniwersytecie Harvarda, uzyskał stopień doktora w jej zakresie w 1949 roku. Na prośbę rektora uczelni, w latach 1948–1956 jako adiunkt (assistant professor) prowadził kurs z historii nauki, trwale przenosząc swoje zainteresowania na tę dyscyplinę.
W 1956 Kuhn podjął pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, na którym otrzymał tytuł profesora zwyczajnego historii nauki. W 1964 otrzymał imienny tytuł profesora M. Taylora Pyne′a w dziedzinie filozofia i historii nauki na Uniwersytecie Princeton.
Obowiązki profesora filozofii i historii nauki pełnił również w Massachusetts Institute of Technology, od powrotu w 1979 do Bostonu. W 1983 otrzymał w MIT imienny tytuł profesora L.S. Rockefellera w dziedzinie filozofii.
W 1954 otrzymał stypendium Guggenheima, w roku 1982 został nagrodzony medalem Historii Nauki, posiadał liczne doktoraty honoris causa, m.in. Uniwersytetu Columbia, Uniwersytetu Notre Dame w South Bend, uniwersytetu w Padwie i Atenach.
Spośród pięciu książek i licznych opublikowanych artykułów najbardziej znaną pracą Kuhna jest The Structure of Scientific Revolutions. Napisał ją jako absolwent fizyki teoretycznej na Harvardzie. Praca ta była początkowo opublikowana jako monografia w Międzynarodowej Encyklopedii Jedności Nauki (International Encyclopedia of Unified Science) 1962, a następnie w 1963 wydawnictwo University of Chicago Press wydało ją w postaci książkowej.
Tytuł ten ukazał się w 16 językach i jest obowiązkowym materiałem na kierunkach studiów takich jak filozofia i historia nauki, a także pedagogika, historia, psychologia. Struktura wywołała wiele kontrowersji, a idee Kuhna były kwestionowane, m.in. przez Stevena Weinberga.
Publikacja Droga po Strukturze dopełnia dzieło Kuhna o problematykę, którą włączył do sfery swoich zainteresowań pod koniec życia. Kuhn skupia się w niej na społecznej naturze badań naukowych, analizuje związek między postępem naukowym a ewolucją oraz rozwija koncepcję niewspółmierności rozumianej jako stosunek zachodzący między strukturami językowymi. Ten ostatni temat staje się wiodącym motywem Drogi po Strukturze. Książkę dopełnia obszerny wywiad przeprowadzony z Kuhnem w 1993 roku.