Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Thomas Murphy. Temat ten był przedmiotem badań, debat i refleksji na przestrzeni dziejów, wpływając na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Thomas Murphy zapoczątkował szereg znaczących przemian w dziedzinie _var2, wywołując zarówno podziw, jak i kontrowersje. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Thomas Murphy, od jego powstania po jego obecny wpływ, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego tematu, który jest dziś tak istotny.
| Arcybiskup Seattle | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Arcybiskup Seattle | |
| Okres sprawowania |
1991-1997 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
12 kwietnia 1958 |
| Nominacja biskupia |
5 lipca 1978 |
| Sakra biskupia |
21 sierpnia 1978 |
| Konsekrator | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Thomas Joseph Murphy (ur. 3 października 1932 w Chicago, Illinois, zm. 26 czerwca 1997 w Seattle, Waszyngton) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita Seattle w latach 1991-1997.
Święcenia kapłańskie otrzymał 12 kwietnia 1958 z rąk kardynała Samuela Stritcha i inkardynowany został do rodzinnej archidiecezji Chicago, gdzie pracował duszpastersko przez wiele lat. Jego kolegą kursowym był późniejszy arcybiskup Kansas City James Keleher.
5 lipca 1978 papież Paweł VI mianował go ordynariuszem Great Falls-Billings w Montanie. 26 maja 1987 ogłoszony koadiutorem kontrowersyjnego abp. Seattle Raymonda Hunthausena. Tego samego dnia odwołano tamtejszego biskupa pomocniczego Donalda Wuerla, który był papieskim wysłannikiem dla zbadania działalności swego przełożonego. Odtąd jego rolę przejął bp Murphy. Ostatecznie 21 sierpnia 1991 przejął sukcesję w wyniku przedwczesnej rezygnacji pasterza archidiecezji. Był rzecznikiem biednych i pozbawionych praw obywatelskich, a także gorliwym wizytatorem parafii. Za jego rządów wzrosła znacznie liczba katolików, a także dokonano renowacji archikatedry św. Jakuba.
Zmarł na białaczkę, którą zdiagnozowano u niego pół roku przed śmiercią. W ostatnich dniach życia doznał udaru mózgu. Pochowany został w archikatedrze metropolitalnej.