W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Thulin E. Zawsze był to temat cieszący się dużym zainteresowaniem, a ostatnio stał się jeszcze bardziej aktualny, dlatego tak istotne jest zrozumienie wszystkich jego aspektów i aspektów. W tym artykule znajdziesz szczegółowe informacje, istotne dane i kompleksową analizę dotyczącą Thulin E. Ponadto omówimy różne perspektywy i opinie na ten temat, aby zaoferować pełną i globalną wizję na ten temat. Nie przegap więc okazji, aby dowiedzieć się więcej o Thulin E i zagłębić się w jego fascynujący wszechświat.
![]() Thulin E między 1916 a 1918 rokiem | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat konstrukcji drewnianej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
wiosna 1916 |
Lata produkcji |
1916 |
Wycofanie ze służby |
1920 |
Liczba egz. |
4 |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik rotacyjny Thulin A |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,4 m |
Długość |
6,45 m |
Wysokość |
3 m |
Powierzchnia nośna |
32 m² |
Masa | |
Startowa |
785 kg |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Szwecja |
Thulin E – szwedzki samolot rozpoznawczy, zbudowany w 1916 roku w wytwórni lotniczej AB Thulinverken w Landskronie. Wyprodukowano krótką serię czterech maszyn, które służyły w lotnictwie szwedzkim do 1920 roku. Thulin E był pierwszą samodzielną konstrukcją zakładów AB Thulinverken.
Po wybuchu I wojny światowej Riksdag podjął decyzję o zakupie czterech samolotów rozpoznawczych[1]. Zamówienie zostało złożone w wytwórni lotniczej AB Thulinverken z siedzibą w Landskronie, która rozpoczęła prace projektowe nad dwumiejscową maszyną w układzie dwupłatu[1]. Mimo zewnętrznego podobieństwa do niemieckiego Gotha LD.5 , samolot nazwany Thulin E uznawany jest za pierwszą samodzielną konstrukcją zakładów AB Thulinverken[1]. Zgodnie ze ówczesnymi standardami pilot siedział w tylnej kabinie, a obserwator w przedniej[1].
Produkcja czterech zamówionych samolotów została ukończona wiosną 1916 roku[1]. Po oblocie pierwsze dwa egzemplarze zostały dostarczone lotnictwu szwedzkiemu, gdzie otrzymały numery seryjne 26 i 30[1]. Trzeci egzemplarz o numerze 32 został wyposażony w pływaki, a ostatni Thulin E otrzymał numer seryjny 36[1]. Wszystkie cztery Thuliny E zostały wysłane na północ Szwecji, włączone do 2. Sekcji Lotniczej (szw. 2. Flygavdelningen), której zadaniem było patrolowanie granicy z Finlandią[1]. Latem samoloty wyposażano w pływaki, a zimą w narty[1].
26 stycznia 1917 roku w katastrofie utracona została maszyna numer 32, a pozostałe trzy Thuliny E zostały skasowane w grudniu 1920 roku[1].
Thulin E był dwumiejscowym samolotem rozpoznawczym w układzie dwupłatu[1]. Długość samolotu wynosiła 6,45 metra, a jego wysokość 3 metry[1]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 11,4 metra, a powierzchnia nośna 32 m²[1]. Masa całkowita (startowa) samolotu wynosiła 785 kg[1]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy silnik rotacyjny Thulin A o mocy 66 kW (90 KM)[1].