W dzisiejszym świecie Tom Sizemore to temat budzący duże zainteresowanie i dyskusję. Wraz z postępem technologii i globalizacją Tom Sizemore nabrał niespotykanego wcześniej znaczenia, wpływając na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Od wpływu na politykę i gospodarkę po wpływ na kulturę i edukację, Tom Sizemore stał się centralną kwestią w programie publicznym. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i debatom wokół Tom Sizemore, analizując jego znaczenie i implikacje we współczesnym świecie.
![]() | |
Imię i nazwisko |
Thomas Edward Sizemore Jr. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1961 |
Data i miejsce śmierci |
3 marca 2023 |
Zawód |
aktor, producent filmowy |
Współmałżonek |
Maeve Quinlan |
Lata aktywności |
1989–2023 |
Tom Sizemore, właśc. Thomas Edward Sizemore Jr.[1][2] (ur. 29 listopada 1961 w Detroit, zm. 3 marca 2023 w Burbank[3][4]) – amerykański aktor i producent filmowy.
Wystąpił w rolach drugoplanowych w filmach: Urodzony 4 lipca (1989), Harley Davidson i Marlboro Man (1991), Pasażer 57 (1992), Dziwne dni (1995), Czerwona Planeta (2000), Helikopter w ogniu (2001) i Pearl Harbor (2001), a także w serialu Twin Peaks (2017). Użyczył głosu Sonny’emu Forelliemu w grze komputerowej Grand Theft Auto: Vice City (2002). Zagrał postacie, które zginęły w strzelaninach w siedmiu filmach: Prawdziwy romans (1993), Urodzeni mordercy (1994), Gorączka (1995), W bagnie Los Angeles (1995), Wróg publiczny (1998), Szeregowiec Ryan (1998) i Łowca snów (2003)[5].
Urodził się w Detroit, w stanie Michigan, w rodzinie katolickiej[6] jako jeden z trzech synów. Jego matka, Judith (z domu Schannault), pracowała w zespole prasowym urzędu miasta Detroit, a jego ojciec, Thomas Edward Sizemore Senior, był prawnikiem i profesorem filozofii[7]. Jego rodzina miała korzenie angielskie, niemieckie, szkockie, irlandzkie i walijskie[8]; jego dziadek ze strony matki był pochodzenia francuskiego i rdzennych Amerykanów oraz był Afroamerykaninem[9]. Miał dwóch braci – Aarona i Paula Alexandra (ur. 14 lipca 1976)[10]. Jako nastolatek trenował sztuki walki[10]. Trenował też ju-jitsu i podnoszenie ciężarów[10].
Uczęszczał przez rok na Uniwersytet Stanu Michigan, a także Wayne State University[11]. W 1986 uzyskał tytuł magistra na wydziale teatru na Temple University[12]. Następnie przeniósł się do Nowego Jorku, aby rozpocząć karierę aktorską[13]. Przez trzy lata pracował jako kelner w jadalni Zarządu Transportu na 44. piętrze World Trade Center[14].
Występował w teatrach regionalnych, zanim zaczął grać w filmach. Początkowo został obsadzony w biograficznym dramacie wojennym Olivera Stone’a Urodzony 4 lipca (1989)[15] z Tomem Cruise, sensacyjnym dramacie więziennym Osadzony (1989) z Sylvestrem Stallone, filmie sensacyjnym Harley Davidson i Marlboro Man (1991) u boku Mickeya Rourke’a i Dona Johnsona, filmie sensacyjnym Kathryn Bigelow Na fali (1991) z Patrickiem Swayze i Keanu Reevesem. Był sześć razy przesłuchiwany do roli Pana Różowego w filmie Quentina Tarantino Wściekłe psy (1992)[10]. Wystąpił w dreszczowcu Tony’ego Scotta Prawdziwy romans (1993), satyrycznej czarnej komedii Olivera Stone’a. Za rolę Milo Peck w komediodramacie fantasy Rona Underwooda Serce i dusze (Heart and Souls, 1993) zdobył nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[16].
W westernie Lawrence’a Kasdana Wyatt Earp (1994) z Kevinem Costnerem zagrał prawnika i dziennikarza Bartholemewa Williama Barclaya „Bata” Mastersona. Można go było dostrzec w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowym Kathryn Bigelow Dziwne dni (1995)[17]. Na planie filmu Olivera Stone’a Urodzeni mordercy (1994) Juliette Lewis przypadkowo złamała mu nos podczas kręcenia sceny walki w celi więziennej[10]. Na planie sensacyjno–kryminalnego dramatu Michaela Manna Gorączka (1995) Sizemore zmagał się z problemami związanymi z uzależnieniem od heroiny[18], zanim Robert De Niro przekonał go, by poszedł na odwyk[19]. Powrócił do dobrego zdrowia i przyjął propozycję występu w dramacie wojennym Stevena Spielberga Szeregowiec Ryan (1998) z Tomem Hanksem, a za rolę sierżanta Mike’a Horvatha był nominowany do nagrody Satelity[20] i Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych[21].
Do roli Johna Gottiego w dramacie kryminalnym NBC Przeciwko mafii (Witness to the Mob, 1998) przytył 18 kg[14]. Jako Bobby Batton w dreszczowcu HBO Pod ochroną (Witness Protection, 1999) w reż. Richarda Pearce’a otrzymał nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym.
1 września 1996 zawarł związek małżeński z aktorką Maeve Quinlan, ale rozwiódł się 19 listopada 1999 z powodu swojego uzależnienia od narkotyków[22]. W latach 2003–2006 był związany z Janelle McIntire, która w lipcu 2005 urodziła bliźnięta, Jaggera i Jaydena[23].
24 stycznia 1997 został aresztowany w Los Angeles po tym, jak jego żona zadzwoniła na policję, twierdząc, że została fizycznie zraniona podczas kłótni w ich mieszkaniu[10].
W 2003 został skazany na 7 miesięcy pozbawienia wolności za napaść i pobicie ówczesnej partnerki, Heidi Fleiss[24]. W lutym 2005 oblał nakazany przez sąd test narkotykowy po tym, jak po raz drugi został przyłapany na próbie użycia protezy penisa w celu sfałszowania wyników[10]. W 2007 trafił do aresztu za posiadanie metamfetaminy, a w lutym 2017 usłyszał dwa zarzuty stosowania przemocy domowej[24].
W 2017 został oskarżony o molestowanie seksualne 11–latki. Do zdarzenia miało dojść w 2003 na planie filmowym w Utah[24].
5 stycznia 2019 w Burbank w Kalifornii został aresztowany za posiadanie narkotyków[25].
18 lutego 2023 w swoim domu w Los Angeles doznał pęknięcia tętniaka tętnic mózgowych i trafił do szpitala St. Joseph’s Hospital w Burbank w stanie krytycznym[26]. Zmarł 3 marca w wieku 61 lat[27].