Dzisiaj zagłębiamy się w ekscytujący świat Tomasz Gąsowski, badając wszystkie fascynujące aspekty, które go otaczają. Od jego powstania po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zanurzymy się w podróż pełną odkryć i wiedzy, analizując każdy szczegół i odkrywając otaczające go tajemnice. Tomasz Gąsowski był przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, a w tym artykule chcemy rzucić światło na wszystkie aspekty, które czynią go tak intrygującym. Przygotuj się na dogłębną eksplorację, która pozostawi odnowioną i wzbogacającą wizję Tomasz Gąsowski.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1947 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia | |
Doktorat |
1980 |
Habilitacja |
1997 |
Profesura |
2003 |
nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Uczelnia |
Akademia Ignatianum |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Tomasz Józef Gąsowski (ur. 1947 w Krakowie) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych (specjalności: historia Polski XIX–XX w., stosunki polsko-żydowskie). Pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz kierownik Katedry Kultur Mniejszości Narodowych Akademii Ignatianum w Krakowie.
W 1997 na podstawie rozprawy pt. Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX w. uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
W 1989 był członkiem Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” i szefem kampanii wyborczej do Sejmu i Senatu w okręgu Kraków – śródmieście. Współzałożyciel Klubu Jagiellońskiego, Ośrodka Myśli Politycznej i Komitetu Konserwatywnego. Organizował w Krakowie Fundację Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, której jest prezesem.
Był przewodniczącym Forum Prawicy Demokratycznej w Krakowie, zasiadał też we władzach Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W 2001 był członkiem komitetu honorowego poparcia Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych.
W 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w służbie państwu i społeczeństwu w dziedzinie kultury, nauki, sportu, wymiaru sprawiedliwości został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 2001 wyróżniony odznaką „Zasłużony dla Sanoka” za starania przy powołaniu PWSZ w Sanoku[2].
Jest członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[3].