W tym artykule zostanie poruszony temat Topper Headon, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. W całej historii Topper Headon był przedmiotem debat i analiz, wzbudzając ciekawość badaczy, naukowców i ogółu ludzi. Od swoich początków po dzień dzisiejszy Topper Headon odgrywał ważną rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule będziemy starali się zbadać różne aspekty Topper Headon, badając jego wpływ w różnych obszarach i jego dzisiejsze znaczenie.
![]() (wrzesień 2008) | |
Imię i nazwisko |
Nicholas Bowen „Topper” Headon |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Perkusja |
Zespoły | |
The Clash |
Topper Headon (właśc. Nicholas Bowen Headon) (ur. 30 maja 1955 w Bromley w hrabstwie Kent[1]) – brytyjski muzyk, perkusista zespołu punk rockowego The Clash do którego dołączył w 1977 roku po odejściu Terry’ego Chimesa.
Zaśpiewał partie wokalne w utworze Ivan Meets G. I. Joe z albumu „Sandinista!” oraz jest autorem muzyki utworu Rock the Casbah z płyty „Combat Rock” w którym nagrał perkusję, bas i klawisze.
W 1981 wzrosło napięcie pomiędzy nim a pozostałymi członkami zespołu. Powodem było jego uzależnienie od heroiny, które zaczęło odciskać piętno na grze. Dostał ultimatum: albo przestanie brać, albo zostanie wyrzucony. Topper nie poradził sobie z nałogiem i sam odszedł od zespołu w 1982 roku na początku tournée, które zespół dokończył angażując dawnego perkusistę Terry’ego Chimesa. W tamtym czasie oficjalnie podano do mediów, że Topper odszedł z The Clash z powodu różnic poglądów politycznych.
Później Mick Jones zaproponował mu granie w swoim zespole – Big Audio Dynamite, ale nic z tego nie wyszło z powodu ciągłego uzależnienia narkotykowego.
Headon w 1985 roku zarejestrował solowy album Waking Up (Mercury 1986), który przeszedł niezauważony. W tym czasie poddał się leczeniu i wyszedł z nałogu pozostając do dziś czysty.
W 2007 roku muzyk został sklasyfikowany na 7. miejscu listy 50 najlepszych perkusistów rockowych według Stylus Magazine[2].