Trendafił Stojczew

Dzisiaj Trendafił Stojczew jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Jego wpływ obejmuje różne obszary, od życia codziennego po rozwój technologiczny i naukowy. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty, które sprawiają, że Trendafił Stojczew jest dziś tak istotnym tematem, badając jego pochodzenie, ewolucję w czasie i wpływ na społeczeństwo. Od znaczenia w historii po znaczenie w kulturze popularnej, Trendafił Stojczew jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na szczegółową analizę, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres w dzisiejszym świecie.

Trendafił Stojczew
Трендафил Стойчев
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1953
Asenowgrad

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Igrzyska olimpijskie
srebro Montreal 1976 podnoszenie ciężarów
(waga lekkociężka)
Mistrzostwa świata
złoto Manila 1974 waga lekkociężka
srebro Moskwa 1975 waga lekkociężka
srebro Montreal 1976 waga lekkociężka
Mistrzostwa Europy
srebro Werona 1974 waga lekkociężka
srebro Moskwa 1975 waga lekkociężka
srebro Berlin 1976 waga lekkociężka

Trendafił Stojczew Stojczew (bułg. Трендафил Стойчев Стойчев, ur. 18 lipca 1953 w Asenowgradzie) – bułgarski sztangista, srebrny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Startował w wadze lekkociężkiej (do 82,5 kg). Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1974 roku, kiedy zdobył srebrny medal podczas mistrzostw Europy w Weronie, przegrywając tylko z Władimirem Ryżenkowem z ZSRR. Parę miesięcy później wystąpił na mistrzostwach świata w Manili, gdzie zdobył medal z wynikiem 350 kg. Pokonał tam Norwega Leifa Jenssena i Rolfa Milsera z RFN. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Moskwie zajął drugie miejsce, rozdzielając na podium Walerego Szarego z ZSRR i Juhaniego Avellana z Finlandii. Drugie miejsce zajął także na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, plasując się za Szarym a przed Węgrem Péterem Baczakó. Zdobył tam równocześnie srebrny medal mistrzostw świata[a].

Zdobył też srebrne medale na mistrzostwach Europy w Moskwie w 1975 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy w Berlinie Wschodnim. W 1976 roku pobił też dwa oficjalne rekordy świata (w rwaniu i dwuboju)[1].

Uwagi

  1. ↑ W latach 1964, 1968, 1972, 1976, 1980 i 1984 mistrzostwa świata odbywały się w ramach igrzysk olimpijskich

Przypisy

  1. ↑ Profil na Chidlovski.net (ang.)

Linki zewnętrzne