Trzebielino (gmina)

W dzisiejszym świecie Trzebielino (gmina) to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o technologię, zdrowie, edukację czy ogólnie społeczeństwo, Trzebielino (gmina) przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. Jego wpływ był na tyle znaczący, że konieczne jest dokładne przeanalizowanie jego implikacji i konsekwencji w teraźniejszości i przyszłości. W tym artykule zagłębimy się w Trzebielino (gmina), aby zrozumieć jego znaczenie i różne perspektywy na ten temat. Od początków po obecną ewolucję, w tym możliwe wyzwania i korzyści, Trzebielino (gmina) jest tematem, który nadal wywołuje debatę i refleksję.

Trzebielino
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

bytowski

TERC

2201092

Wójt

Daniel Chwarzyński

Powierzchnia

225,45 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3 729[1]

• gęstość

16,5 os./km²

Nr kierunkowy

59

Tablice rejestracyjne

GBY

Adres urzędu:
Trzebielino 7 a
77-235 Trzebielino
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Trzebielino
Liczba sołectw

11

Liczba miejscowości

29

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
54°12′02″N 17°05′15″E/54,200556 17,087500
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Trzebielinogmina wiejska w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim. Siedziba gminy to Trzebielino.

Według danych z 30 czerwca 2013 roku gminę zamieszkiwało 3735 osób[2].

Gmina jako pierwsza w Polsce zastosowała w oświetleniu ulicznym w 100% oświetlenie typu LED[3].

Położenie

Według danych z roku 2002 gmina Trzebielino ma obszar 225,45 km², w tym: użytki rolne 32%, użytki leśne 61%[4].

Gmina stanowi 10,28% powierzchni powiatu.

W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie słupskim.

Sąsiednie gminy: Dębnica Kaszubska, Kępice, Kobylnica, Kołczygłowy, Miastko

Ochrona przyrody

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[5]

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 3710 100 1855 50 1855 50
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
16,5 8,2 8,2
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Trzebielino w 2014 roku[1].


Gospodarka

Gospodarka gminy to przede wszystkim leśnictwo, rolnictwo i przemysł rolno- spożywczy[6].

Miejscowości i ich części

Spis nazw miejscowości i ich części w Polsce (bazy TERYT oraz państwowego rejestru nazw geograficznych) wymienia na terenie gminy 29 miejscowości podstawowe oraz 8 integralnych części miejscowości. Nazwy nieoficjalne, występujące tylko w bazie PRNG, w poniższym zestawieniu zaznaczono drukiem pochyłym (kursywą).

Rodzaj miejscowości[7] Miejscowości i ich części
Wsie BożankaBroczynaCetyńGumieniecMiszewoMyślimierzPoborowoStarkowoTrzebielinoZielin
Osady BąkowoDolnoGlewnikGrądki DolneKletochMoczydłoObjezierzeOsówkaOwczaryStarkówkoSuchorzeSzczyciecToczekUliszkowiceWargoszewoZielinZielin Górny
Osady leśne CzarnkowoPopielewo
Części wsi Gostyniec
Przysiółki CiemnicaKleszczewoRadaczewo
Leśniczówki Dretyniec
Nazwy nieoficjalne w PRNG[8] GóryZgorzeleZydlong

Jednostki pomocnicze

Gmina ma utworzone 11 jednostek pomocniczych, które są sołectwami[9]:

  1. Bożanka
  2. Cetyń
  3. Dolno
  4. Gumieniec
  5. Miszewo
  6. Objezierze
  7. Poborowo
  8. Starkowo
  9. Suchorze
  10. Trzebielino
  11. Zielin

Przypisy

  1. a b Gmina Trzebielino w liczbach , Polska w liczbach , liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. GUS Glowny Urząd Statystyczny. . (pol.).
  3. Pierwsza Gmina w Polsce 100% LED. . (pol.).
  4. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. . (pol.).
  5. Baza Demograficzna- Tablice predefiniowane- Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. . (pol.).
  6. Bogactwo kulturowe i przyrodnicze wsi pomorskiej, 2007, Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, Gdańsk, str. 47
  7. Rejestr TERYT - Przeglądanie. Główny Urząd Statystyczny. .
  8. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025
  9. BIP - Urząd Gminy Trzebielino. Jednostki pomocnicze. Sołectwa. Kadencja 2015-2019