Tudhalija IV

W tym artykule zbadamy i przeanalizujemy wpływ Tudhalija IV na nasze obecne społeczeństwo. Tudhalija IV to fascynujący i istotny temat, który przyciągnął uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Tudhalija IV odgrywał kluczową rolę w sposobie, w jaki rozumiemy otaczający nas świat i znacząco wpływał na różne aspekty naszego codziennego życia. Stosując podejście multidyscyplinarne, zbadamy różne wymiary Tudhalija IV i jego znaczenie w takich dziedzinach, jak nauka, kultura, polityka i technologia. Mamy nadzieję, że poprzez krytyczną analizę przedstawimy wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu i jego wpływu na współczesne społeczeństwo.

Tudhalija IV
Ilustracja
Płaskorzeźba Tudhalijasa w Yazılıkaya pod Hattusą
król hetycki
Okres

od 1237 p.n.e.
do 1209 p.n.e.

Poprzednik

Hattusili III

Następca

Arnuwanda III

Dane biograficzne
Ojciec

Hattusili III

Matka

Putuhepa

Rodzeństwo

Nerikkaili,
Maathorneferure

Dzieci

Arnuwanda III,
Suppiluliuma II

Tudhalija IV, Tudhalijas IV – król Hetytów, rządził w latach 1237 p.n.e.-1209 p.n.e. Był młodszym synem króla Hattusili III i królowej Paduhepy. Jego siostrą była Maathorneferure, jedna z żon faraona Ramzesa II.

Tudhalija urodził się prawdopodobnie na dworze swojego ojca w Hattusa, kiedy ten był jeszcze zarządcą tego miasta, w czasie rządów Muwatalli II. Jego starszym bratem był książę Nerikkaili, a jego dobrym przyjacielem - Kurunta (co było bardzo na rękę Hattusilisowi).

Po tym jak Hattusilis został królem Hetytów i zawarł przymierze z Ulmi-Tessup, młodszym dzieckiem Muwatalli II (najprawdopobniej córką, która musiała poślubić Kuruntę), Tudhalija został mianowany przez ojca, księciem (następcą tronu?) mimo że żył jego starszy brat. Kurunta został zarządcą miasta Tarhuntassa w imieniu króla. Sam Tudhalija już jako król był autorem układu, który zawarł z Kuruntą, spisanego na brązowej tablicy. W trakcie swoich rządów uspokoił konflikty wewnętrzne w Syrii, odparł ataki ludu Kaska i zaatakował kraj Assuwa. Zreorganizował również administrację oraz luty religijne, prace budowlane skoncentrował w stolicy - Hattusa. Podczas swoich rządów wybudował również aż 13 zapór, z których jedna (w Alacahöyük) stoi do dzisiejszego dnia.

Bibliografia

  • Evelyn i Horst Klengel, Hetyci i ich sąsiedzi, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974.

Zobacz też