USS Sand Lance (SS-381)

Jest wiele rzeczy, które możemy powiedzieć o var1. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, czy to w społeczeństwie, w historii, czy w naszym życiu osobistym. Wpływ zmiennej var1 jest tak ogromny, że moglibyśmy spędzać godziny na dyskusjach na temat jej konsekwencji. Od chwili narodzin do obecnej roli var1 pozostawił niezatarty ślad na świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty var1, od jego wpływu na kulturę popularną po znaczenie w dziedzinie nauki. Przygotuj się na zanurzenie się w fascynującym wszechświecie var1 i odkryj, jak ukształtował on świat, który znamy dzisiaj.

USS Sand Lance (SS-381)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao

Historia
Stocznia

Portsmouth Naval Shipyard

Zamówiony dla  US Navy
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1550 ton
2460 ton

Długość

95 metrów

Szerokość

8,31 metra

Zanurzenie testowe

122 metry (400 stóp)

Napęd
4 generatory elektryczne Diesla
4 silniki elektryczne (2740 shp)
2 wały napędowe ze śrubami
Zasięg

11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.)
100 Mm @ 3 węzły (zan.)

Sensory
radary:
•   SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);
•   SJ (obserwacji powierzchni);
•   ST (radar peryskopowy)
ELINT
sonary: JP; JK/QC; QB
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV
1 działo i działo przeciwlotnicze
2 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm (dziób)
4 x 533 mm (rufa)

Załoga

80 oficerów i marynarzy

USS Sand Lance (SS-381) – zbudowany w stoczni Portsmouth Naval Shipyard amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.

Zatopił m.in. 13 marca 1944 roku krążownik lekki „Tatsuta”[1].

Przypisy

  1. Oskar Myszor: Cesarstwo Japonii. Tom I. Pancerniki, lotniskowce i krążowniki. Tarnowskie Góry: Wydawnictwo Okręty Wojenne, 2014, s. 231, seria: „Okręty Wojenne”. Numer specjalny 47. ISBN 978-83-61069-26-3.

Bibliografia

  • Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.