W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Udo Jürgens, temat, który zyskał duże znaczenie w ostatnich latach. Udo Jürgens to koncepcja szeroko badana w różnych obszarach, od psychologii po ekonomię, w tym socjologię i politykę. W całej historii Udo Jürgens był przedmiotem debaty i refleksji ekspertów i naukowców, a także ogólnie opinii publicznej. W tym sensie niezwykle ważne jest pogłębienie wiedzy i zrozumienia Udo Jürgens, aby osiągnąć szerszą i jaśniejszą wizję jego wpływu na społeczeństwo i życie codzienne. W tym artykule proponujemy zbadanie wielu wymiarów i aspektów Udo Jürgens w celu wzbogacenia debaty i promowania krytycznej refleksji na ten temat.
![]() Udo Jürgens (2012) | |
Imię i nazwisko |
Jürgen Udo Bockelmann |
---|---|
Pseudonim |
Udo Jürgens |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Udo Jürgens, właśc. Jürgen Udo Bockelmann (ur. 30 września 1934 w Klagenfurcie[1], zm. 21 grudnia 2014 w Münsterlingen) – austriacki kompozytor i piosenkarz, popularny głównie w krajach niemieckojęzycznych.
Zwycięzca 11. Konkursu Piosenki Eurowizji (1966) i trzykrotny reprezentant Austrii w tym konkursie (1964–1966).
W 1950 z piosenką „Je t’aime” zwyciężył w konkursie dla kompozytorów. W 1960 napisał światowy hit „Reach for the Stars” wykonywany przez Shirley Bassey.
Trzykrotnie reprezentował Austrię w Konkursie Piosenki Eurowizji; w 1964 zajął szóste miejsce z utworem „Warum nur, warum?” (Matt Monro nagrał utwór w angielskiej wersji – „Walk Away”, który stał się hitem zarówno na brytyjskiej, jak i amerykańskiej liście przebojów), w 1965 zajął czwarte miejsce z piosenką „Sag' ihr, ich laß sie grüßen”, a w następnym roku zwyciężył w finale konkursu z utworem „Merci Chérie”[2]. W 1967 wystąpił na 7. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie[3][4].
W kolejnych latach stworzył kilka przebojów popularnych w krajach niemieckojęzycznych, m.in. „Griechischer Wein”, „Aber bitte mit Sahne”, „Mit 66 Jahren” oraz „Buenos Dias, Argentina”, który wykonywał wspólnie z niemiecką reprezentacją w piłce nożnej w 1978.
Ponieważ posiadał gruntowne wykształcenie muzyczne, zawsze sam akompaniował sobie na pianinie. Z tego powodu bywał czasami porównywany do Billy'ego Joela, ale w odróżnieniu od Joela, którego wspomagał zespół rockowy, Jürgensowi przygrywał 18-osobowy big-band.
Regularnie pojawiał się w telewizji, zarówno w telewizyjnych shows, jak i wyprodukowanych przez telewizję filmach.
W 2004 wydał książkę autobiograficzną pt. „Der Mann mit dem Fagott”[5] i otrzymał statuetkę Deutscher Fernsehpreis za „osiągnięcia życiowe”[6].
21 grudnia 2014 podczas spaceru w Gottlieben doznał zawału serca[7]. Przewieziony został do szpitala w Münsterlingen, gdzie zmarł z powodu niewydolności serca[8]. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.
Przez wiele lat prasa brukowa zarzucała mu, że jest kobieciarzem, a różne kobiety przypisywały mu ojcostwo swoich dzieci. We wrześniu 2003 niemiecka gazeta Bild ujawniła, że Jürgens 4 lipca 1999 ożenił się ze swoją wieloletnią towarzyszką Corinną w Nowym Jorku[9][10].
W 2007 uzyskał obywatelstwo szwajcarskie[11].
|
|