Ulica Sokoła w Rzeszowie

W dzisiejszym świecie Ulica Sokoła w Rzeszowie to temat, który przykuł uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po dzisiejsze znaczenie, Ulica Sokoła w Rzeszowie stał się przedmiotem zainteresowania wielu osób. Wraz z postępem technologicznym i zmianami w dynamice społecznej Ulica Sokoła w Rzeszowie ewoluował i dostosował się do wymagań współczesnego świata. W tym artykule będziemy dalej badać Ulica Sokoła w Rzeszowie i jego znaczenie w bieżącym kontekście, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego tematu.

ulica Sokoła
Śródmieście
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Rzeszów

Położenie na mapie Rzeszowa
Mapa konturowa Rzeszowa, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Sokoła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Sokoła”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Sokoła”
Ziemia50°02′19,2″N 22°00′02,1″E/50,038659 22,000594
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Sokoła w Rzeszowie − ulica znajdująca się w centrum miasta Rzeszowa. Rozpoczyna się od Alei płk Łukasza Cieplińskiego, a kończy na Placu Farnym[1].

Historia

Historia tego miejsca sięga XVI wieku, kiedy to ponoć ubogiemu mieszkańcowi Rzeszowa Jakubowi Dado (według niektórych źródeł Jakóbowi (staropolska pisownia) Ado) w tym miejscu ukazała się Matka Boska. Zdecydował się postawić tutaj małą kapliczkę. Kilka lat później powstał tu drewniany kościółek. Mikołaj Spytko Ligęza wybrał to miejsce na mauzoleum rodzinne i postawił nową świątynię, do której sprowadził oo. bernardynów. W świątyni tej znajduje się figura Matki Boskiej Rzeszowskiej − patronki miasta. Po zniszczeniu starej kapliczki (najprawdopodobniej w XVIII wieku), bernardyni postawili nową, tym razem z figurą Jana z Dukli. Pod koniec XIX wieku figurę św. Jana przeniesiono do innej kaplicy. W 1898 roku na miejscu objawień (przed siedzibę Towarzystwa Zaliczkowego i Kredytowego zał. w 1870 roku) ustawiono cokół z figurą Madonny i napisem „Królowo Polski zbaw lud Twój”. Miejsce to przetrwało bez większych strat II wojnę światową, jednak za czasów PRL-u zostało niemal zdewastowane[1].

W 1951 ulica Sokoła została przemianowana na ul. Jana Tkaczowa[2]. Później używano nazwy Ferdynanda Tkaczowa, a w 1990 powrócono do dawnej nazwy ulicy[3].

Wybrane zabytki

Według projektu krakowskiego architekta − Tadeusza Stryjeńskiego. Ukończona w 1902 roku jako siedziba powiatu rzeszowskiego. W czasie II wojny światowej mieścił się tutaj urząd pracy (Arbeitsamt), od 1955 roku mieści się tam biblioteka wojewódzka i miejska.

  • Teatr im. Wandy Siemaszkowej (dawny Gmach Sokoła (zdjęcia obok))

Wybudowany według projektu Albina Zagórskiego w latach 1890−1900. Elewacja projekt Franciszka Skowrona, zmieniona całkowicie w latach 60. zrekonstruowana w 2006 roku. W 1895 roku miał miejsce zjazd założycielski, PSL-u, a sześć lat później rzeszowskich skautów.

  • Willa Holzerów (Sokoła 5)

Neorenesans, obecnie mieści się tam siedziba dyrekcji teatru.

  • Gmach Towarzystwa Zaliczkowego i Kredytowego (obecnie BRE Bank)

Budynek zupełnie odnowiony.

Przypisy

  1. ↑ a b Rzeszowskie ulice i okolice. Marek Czarnota. Rzeszów: Mitel, 2001, s. 88-94. ISBN 978-83-11-11912-3.
  2. ↑ Zmiana nazw ulic Rzeszowa. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 5, Nr 49 z 18 lutego 1951. 
  3. ↑ Uchwała nr Nr VI/30/90 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 23 października 1990 r. w sprawie nadania nazw ulic na terenie miasta Rzeszowa .