W dzisiejszym świecie V Jump to temat, który zyskał niespotykane dotychczas znaczenie. Wraz z postępem technologii i globalizacją V Jump stał się obiektem zainteresowania ludzi w każdym wieku i na każdym poziomie życia. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w kulturze popularnej, V Jump to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z V Jump, od jego powstania po możliwy przyszły rozwój. Daj się ponieść tej podróży i odkryj, jak V Jump zaznaczył się przed i po w świecie, w którym żyjemy.
![]() Logo czasopisma | |
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Wydawca | |
Tematyka |
gry komputerowe |
Język |
japoński |
Pierwszy numer |
11 grudnia 1990 (extra edycja)[1] |
Redaktor naczelny |
Daisuke Terashi |
Średni nakład |
147,000 (styczeń – grudzień 2022)[3] egz. |
Strona internetowa |
V Jump (jap. Vジャンプ, ブイジャンプ Bui Janpu) – japoński magazyn poświęcony mandze, skierowany do nastolatków płci męskiej i dlatego zaliczany jest do kategorii shōnen. Skupia się na mangach i grach komputerowych opartych na popularnych seriach; zawiera również artykuły o grach[4]. Czasopismo zadebiutowało 25 maja 1993 roku i jest wydawane co miesiąc przez wydawnictwo Shūeisha w ramach linii magazynów Jump[2]. W 2004 roku magazyn osiągnął najniższy nakład w liczbie około 150 000 egzemplarzy[5], z kolei w 2010 roku osiągnął najwyższy nakład z ponad 390 000 egzemplarzy[6].
Od 1983 roku rozpoczęto wydawanie prototypowego magazynu o nazwie Hobby's Jump, który był spin-offem Monthly Shōnen Jump, jednak nie zdołał on przyciągnąć wielu stałych czytelników swoją tematyką gier komputerowych, mangi i innymi tematami[7], w wyniku czego jego wydawanie zakończono w grudniu 1988 roku[8]. Mimo tego Shūeisha podjęła kolejną próbę w grudniu 1990 roku, wypuszczając pierwszy V Jump jako wydanie specjalne magazynu Weekly Shōnen Jump zatytułowane Weekly Shōnen Jump Tokubetsu Henshū Zōkan V Jump (jap. 週刊少年ジャンプ特別編集増刊 V JUMP)[7][1]. Początkowo wydano trzy numery w mniejszym, grubszym formacie, które pojawiły się odpowiednio w listopadzie 1990, czerwcu i listopadzie 1991 roku[9]. Wówczas czasopismo było bardzo skoncentrowane na Toriyamie (od Dragon Ball przez Dragon Quest do Dr. Slump), jednak nawet te wczesne wydania specjalne nie osiągnęły docelowej sprzedaży i ponownie oficjalna premiera magazynu została przesunięta[7]. Następnie wydano dodatkową czteronumerową wersję testową, która pojawiała się w listopadzie 1992, lutym, marcu i kwietniu 1993 roku[9].
Na początku lat 90. Shūeisha zleciła redaktorowi Weekly Shōnen Jump Kazuhiko Torishimie stworzenie V Jump jako magazynu dla dzieci, który mógłby konkurować z CoroCoro Comic wydawnictwa Shōgakukan. Torishima, wiedząc, że Shūeisha nie była w stanie tego zrobić, ponieważ brakowało jej doświadczenia i osobistych kontaktów, jakie miał Shōgakukan, stwierdził, że celowo wybrał temat, o którym wiedział, że nie będzie popularny w trzecim numerze[10][11]. Następnie otrzymał pozwolenie na wznowienie działalności magazynu z nowym celem, jakim było łączenie w jednym medium treści na temat mangi, anime i gier komputerowych[10]. Torishima stwierdził później, że przewidział, iż ludzie będą mogli uzyskać dostęp do wszystkich tych rzeczy w jednym miejscu, tak jak robią to smartfony, i chciał jak najszybciej „wydostać się z tonącego statku”, jakim były drukowane magazyny z mangą[11][12]. Chciał również rozpocząć promocję gier, gdy znajdowały jeszcze w fazie rozwoju, dlatego osobiście odwiedzał duże studia gier i prosił je o podanie do publicznej wiadomości nazwisk i twarzy poszczególnych twórców[10][11]. W 1992 roku Torishima opuścił Weekly Shōnen Jump, aby ponownie uruchomić V Jump i zostać jego redaktorem naczelnym[11][13]. W tym samym roku zmieniono nazwę na krótkie V Jump, gdzie V oznaczało „Wirtualny” (a nie jak wcześniej „Zwycięstwo”)[11], a po tym, jak jego sprzedaż okazała się wystarczająca[7], w 1993 miał premierę majowy numer magazynu, który oficjalnie stał się niezależną antologią o grach komputerowych (głównie dla serii Dragon Quest i Final Fantasy), jak również pojawiało się w nim wiele mang shōnen[2][9][14]. Z kolei mangaka Akira Toriyama zaprojektował maskotkę magazynu zwaną V Dragon (jap. V龍), której nazwę wybrano w ankiecie czytelników[15].
Magazyn nadal koncentrował na pracy Toriyamy przez większość lat 90., jednak w latach 2000. zaczęto promować inne franczyzy Shūeishy, które od tej chwili otrzymywały własne gry komputerowe i inne formy mediów. To spowodowało, że V Jump często był używany jako forma promocji, a jego okładki niekoniecznie odzwierciedlały jego zawartość. Na wielu okładkach pojawiały się takie postacie, jak Luffy czy Naruto, mimo że czasopismo nigdy nie publikowało mang One Piece i Naruto[7]. Zostało to zmienione przez wspólny magazyn V Jump i Weekly Shōnen Jump, kiedy w 2010 roku powstał Saikyō Jump, który połączył tematykę V Jump z mangowymi spin-offami popularnych serii Shōnen Jump[7][16]. W listopadzie 2020 roku komik Kendo Kobayashi został oficjalnie mianowany redaktorem V Jump[17].
Mimo że magazyn nadal koncentrował się na Dragon Ball, to od czasu zakończenia w Shōnen Jump oryginalnej serii Yu-Gi-Oh! V Jump stał się głównym rynkiem zbytu dla tej serii, w wyniku czego pojawiały się w nim wszystkie oficjalne spin-offy (Yu-Gi-Oh! GX, Yu-Gi-Oh! R), często dwa lub trzy jednocześnie[7]. W V Jump pojawiło się również kilka serii, które były publikowane w Weekly Shōnen Jump, m.in. Shadow Lady stworzone przez Masakazu Katsurę, Go! Go! Ackman autorstwa Toriyamy czy Boruto[18]. Później magazyn opublikował kontynuację klasycznej serii Dr.Slump, zatytułowaną The Brief Return of Dr. Slump, napisaną przez Takao Koyamę i zilustrowaną przez Katsuyoshiego Nakatsuru.
V Jump Books to linia przewodników V Jump po mangach i grach komputerowych, a także niektórych z premierowych wydań. To głównie poradniki do serii gier, wydawanych przez Square Enix. Jest to również drugi wydawca (obok Kōdansha) Disney Books w Japonii, ponieważ publikował książki i przewodniki do gier z serii Kingdom Hearts.
Główną tematyką V Jump są informacje dotyczące gier komputerowych/zręcznościowych i gier karcianych. W związku z tym w magazynie występuje ograniczona liczba mang. Większość tytułów to komiksowe wersje animacji, gier komputerowych i karcianych. Obecnie w V Jump regularnie publikowanych jest dziewięć tytułów mangi.
Tytuł | Autorzy | Premiera | Uwagi |
---|---|---|---|
Boruto: | Mikio Ikemoto, Ukyō Kodachi, Masashi Kishimoto | 20 lipca 2019[18] | Przesunięta z Weekly Shōnen Jump[18][19] |
Dragon Ball Super (jap. ドラゴンボール超 Doragon Bōru Sūpā) | Akira Toriyama, Toyotarou | 20 czerwca 2015[20][21] | Zawieszona |
Digimon World Re:Digitize Decode (jap. デジモンワールド リ:デジタイズ デコード Dejimonwārudo Ri: Dejitaizu Dekōdo) | Kōhei Fujino, Akiyoshi Hongō | Kwiecień 2013[22] | Zawieszona |
Dragon Quest – Dai no Daibouken: Yuusha Avan to Gokuen no Maoh (jap. ドラゴンクエスト ダイの大冒険 勇者アバンと獄炎の魔王) | Yusaku Shibata, Riku Sanjō | 19 września 2020[23][24] | |
Inu Mayuge de Ikō (jap. 犬マユゲでいこう) | Ishizuka 2 Yūko | Lipiec 1994 | |
Metaphor: ReFantazio (jap. メタファー:リファンタジオ Metafā: Rifantajio) | Yōichi Amanom, Atlus | 21 stycznia 2025[25] | |
N E O Shindō no “Puro” Rōōogu!! (jap. N・E・Oシンドーの“プロ”ローーーーグ!!) | Kasaiyūji, N E O Shindō | Marzec 2024 | |
Yu-Gi-Oh! OCG Structures (jap. 遊☆戯☆王OCGストラクチャーズ Yūgiō Ofisharu Kādo Gēmu Sutorakuchāzu) | Masashi Sato | 21 czerwca 2019[26] | |
Yu-Gi-Oh! OCG Stories (jap. 遊☆戯☆王OCGストーリーズ) | Naohito Miyoshi, Shin Yoshida | 21 kwietnia 2019[27] |
Rok / Okres | Miesięczny nakład |
Sprzedaż magazynów |
Przychody ze sprzedaży (szacunkowo) |
Cena |
---|---|---|---|---|
Wrzesień 1998 – Sierpień 2003 | 149 833[5] | 8 989 980 | 4 944 489 000¥ | 550¥ |
Wrzesień 2003 – Sierpień 2004 | 149 833[5] | 1 797 996 | 988 897 800¥ | |
Wrzesień 2004 – Sierpień 2005 | 178 334[5] | 2 140 008 | 1 177 004 400¥ | |
Wrzesień 2005 – Wrzesień 2007 | 178 334[5] | 4 458 350 | 2 452 092 500¥ | |
Październik 2007 – Wrzesień 2008 | 366 667[50] | 4 400 004 | 2 420 002 200¥ | |
Październik 2008 – Wrzesień 2009 | 379 167[51] | 4 550 004 | 2 502 502 200¥ | |
Październik 2009 – Wrzesień 2010 | 391 667[6] | 4 700 004 | 2 585 002 200¥ | |
Październik 2010 – Wrzesień 2011 | 320 834[52] | 3 850 002 | 2 117 501 100¥ | |
Październik 2011 – Wrzesień 2012 | 302 500[53] | 3 850 002 | 2 117 501 100¥ | |
Październik 2012 – Wrzesień 2013 | 292 500[54] | 3 510 000 | 1 930 500 000¥ | |
Październik 2013 – Wrzesień 2014 | 252 500[55] | 3 030 000 | 1 666 500 000¥ | |
Październik 2014 – Wrzesień 2015 | 233 334[56] | 2 800 008 | 1 540 004 400¥ | |
Październik 2015 – Wrzesień 2016 | 258 333[57] | 3 099 996 | 1 704 997 800¥ | |
Październik 2016 – Wrzesień 2017 | 212 500[58] | 2 550 000 | 1 402 500 000¥ | |
Październik 2017 – Grudzień 2018 | 186 000[59][60] | 2 790 000 | 1 395 500 000¥ | |
Styczeń 2019 – Grudzień 2019 | 167 000[61][62] | 2 004 000 | 1 142 280 000¥ | 570¥ |
Styczeń 2020 – Grudzień 2020 | 155 000[63] | 1 860 000 | 1 060 200 000¥ | |
Styczeń 2021 – Grudzień 2021 | 147 000[64] | 1 764 000 | 1 005 480 000¥ | |
Styczeń 2022 – Grudzień 2022 | 147 000[3] | 1 764 000 | 1 005 480 000¥ | |
Wrzesień 1998 – Grudzień 2022 | 240 077 (szacunkowo) |
63 908 354 | 35 297 434 700¥ (238,5 mln $) |
550–570¥ |