W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Viareggio Calcio, pytanie, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie. Viareggio Calcio, czy to na poziomie osobistym, społecznym czy zawodowym, ma znaczący wpływ na nasze życie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Viareggio Calcio, analizując jego implikacje, wyzwania i możliwe rozwiązania. Dodatkowo sprawdzimy, jak Viareggio Calcio ewoluował na przestrzeni czasu i jakie jest jego dzisiejsze znaczenie. Dzięki podejściu holistycznemu będziemy starali się lepiej zrozumieć Viareggio Calcio i jego wpływ na nasze codzienne życie. Dołącz do nas w tej podróży, aby dowiedzieć się więcej o Viareggio Calcio i jego znaczeniu w naszej obecnej rzeczywistości!
Pełna nazwa |
Associazione Sportiva Dilettantistica Viareggio Calcio |
---|---|
Przydomek |
Bianconeri (biało-czarni), Le Zebre (zebry) |
Barwy |
|
Data założenia |
1919 |
Debiut w najwyższej lidze |
1921 |
Data rozwiązania |
1938, 1994, 2003, 2014, 2019 |
Data reaktywacji |
1942, 1994, 2003, 2014, 2020 |
Liga | |
Państwo | |
Adres |
Via Michele Coppino 423, |
Stadion | |
Prezes |
Domenico Filippelli |
Trener |
Andrea Macchetti |
Viareggio Calcio (wł. Associazione Sportiva Dilettantistica Viareggio Calcio) – włoski klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Viareggio, w środkowej części kraju, grający od sezonu 2020/21 w rozgrywkach Seconda Categoria Toscana.
Chronologia nazw:
Klub sportowy SC Viareggio został założony w miejscowości Viareggio w 1919 roku[1] przez fuzję 6 miejscowych klubów (Esperia, Libertas, Vigor, Giuseppe Garibaldi, Aquila, Celeritas). W sezonie 1919/20 zespół startował w mistrzostwach Promozione Toscana (D2), zdobywając mistrzostwo regionu oraz awans do Prima Categoria. W sezonie 1920/21 zespół debiutował w mistrzostwach Prima Categoria Toscana, zajmując przedostatnie siódme miejsce w tabeli regionu Toskania i potem był zmuszony grać w barażach o utrzymanie w lidze, które wygrał 3:1 z Gerbi Pisa.
24 lipca 1921 roku, podczas zgromadzenia na którym przedstawiono Projekt Pozzo, plan reformy mistrzostw, który przewidywał zmniejszenie mistrzostw Pierwszej Dywizji Północnej do zaledwie 24 uczestników w porównaniu z 64 uczestnikami mistrzostw sezonu 1920/21, 24 największe włoskie kluby odłączyli się od FIGC, tworząc federację (CCI) i mistrzostwo (Prima Divisione, znane również jako Torneo delle 24). Klub zdecydował się pozostać w szeregach FIGC, zajmując czwarte miejsce w Prima Categoria Toscana. Przed rozpoczęciem sezonu 1922/23 ze względu na kompromis Colombo dotyczący restrukturyzacji mistrzostw, po przegraniu playoff został zakwalifikowany do Seconda Divisione Lega Nord (D2). Po wygraniu grupy F Seconda Divisione Nord awansował do półfinałów, w których zajął ostatnie trzecie miejsce w grupie A. W sezonie 1925/26 zajął 10.miejsce w grupie C Seconda Divisione Lega Nord i został zakwalifikowany do nowej Seconda Divisione, zreformowanej zgodnie z kartą Viareggio. W 1926 po reorganizacji systemu ligi i wprowadzeniu najwyższej klasy, zwanej Divisione Nazionale klub zmienił nazwę na US Viareggio i startował w Seconda Divisione Nord, która została obniżona do trzeciego poziomu. W następnym sezonie 1927/28 wygrał grupę C, a potem w turnieju finałowym Nord zajął czwarte miejsce i otrzymał promocję do Prima Divisione (D2). W sezonie 1928/29 występował z nową nazwą US Vezio Parducci Viareggio. W sezonie 1929/30 po podziale najwyższej dywizji na Serie A i Serie B poziom Prima Divisione został zdegradowany do trzeciego stopnia. Sezon 1932/33 zakończył z jednakową liczbą punktów razem z Lucchese, dlatego musiał grać baraż o pierwsze miejsce w grupie F, który wygrał 2:1 i awansował do finału, w którym odniósł zwycięstwo w grupie C, otrzymując promocję do Serie B. W 1937 klub został zdegradowany do Serie C (D3). W następnym roku zespół, po trudnościach finansowych, spadł do Prima Divisione Regionale i potem klub rozpadł się, pozostając nieaktywnym przez cztery lata, z powodu braku funduszy, do których doszedł początek drugiej wojny światowej. W 1942 klub został reaktywowany jako AS Viareggio Calcio, a w sezonie 1942/43 zwyciężył najpierw w grupie B Prima Divisione Toscana (D4), a potem również w turnieju finałowym regionu i po wygraniu 1:0 z Avieri San Giusto zdobył awans do Serie C.
Po zakończeniu II wojny światowej, drużyna wznowiła działalność i została zakwalifikowana do rozgrywek Serie C, zajmując w sezonie 1945/46 czwarte miejsce w grupie A Lega Centro-Sud i awansując do Serie B. Ale po dwóch sezonach zespół spadł z powrotem Serie C. W następnym sezonie 1948/49 po zajęciu przedostatniego 20.miejsca w grupie A Serie C spadł do Promozione Centro (D4). Po zakończeniu sezonu 1950/51 został na zdegradowany do Prima Divisione Toscana (D5). Po roku wrócił do Promozione. W 1952 po reorganizacji systemu lig poziom Promozione spadł o jeden szczebel. W 1953 roku do klubu dołączył Bar Ivano Viareggio, po czym nazwa klubu została zmieniona na AS Calcio Viareggio. W 1955 zdobył promocję do IV Serie (D4). W 1957 czwarty poziom został przemianowany na Campionato Interregionale i podzielony na dwa szczeble - Prima Categoria i Seconda Categoria. W sezonie 1957/58 zespół zajął 10.miejsce w grupie E Seconda Categoria, a po zakończeniu sezonu 1958/59 Campionato Interregionale został reorganizowany na Serie D (D4). W następnym sezonie 1959/60 wygrał grupę D Serie D i awansował do Serie C, ale po roku spadł z powrotem do Serie D. W 1968 znów awansował do Serie C igrał w niej do 1974, a potem występował w Serie D. Przed rozpoczęciem sezonu 1978/79 Serie C została podzielona na dwie dywizje: Serie C1 i Serie C2, wskutek czego czwarta Serie D została obniżona do piątego poziomu, a klub został zakwalifikowany do Serie C2. Ale w następnym roku spadł do Serie D, która w 1981 przyjęła nazwę Campionato Interregionale. W 1990 roku zespół zdobył promocję do Serie C2. Z powodu problemów finansowych klub został niedopuszczony do sezonu 1994/95 i ogłosił upadłość.
Latem 1994 powstał AC Viareggio, który przejął tytuł sportowy poprzedniego klubu, ale musiał rozpocząć rozgrywki w Eccellenza Toscana (D6). Zespół natychmiast zdobył promocję do Campionato Nazionale Dilettanti, a w 1997 awansował do Serie C2. W 2002 został zdegradowany do Serie D, a w 2003 do Eccellenza (D6). W czerwcu 2003 roku klub został rozwiązany z powodu upadłości. Były prezes klubu Vincenzo Lombino (alias: Marvin Tracy) został oskarżony o wypłacanie pieniędzy z klubu na fałszywe faktury[2]. Również współpracująca z klubem szkoła European School of Economics (E.S.E.) była zamieszana w rzekomy skandal związany z praniem brudnych pieniędzy.
11 lipca 2003 klub został odrodzony po bankructwie AC Viareggio i przyjął taką samą nazwę jak pierwszy klub piłkarski urodzony w mieście (Esperia 1911) - FC Esperia Viareggio. Dzięki przedsiębiorcy budowlanemu Stefano Dinelli, który przejął klub w 2006 roku, zespół awansował z szóstego poziomu do trzeciego w 2009 roku. Przed rozpoczęciem sezonu 2014/15 wprowadzono reformę systemy lig, wskutek czego nazwa Lega Pro Prima Divisione, w której występował klub, została skrócona do Lega Pro. Jednak ze względów ekonomicznych klub nie otrzymał licencji gry w Lega Pro i po kilku nieudanych próbach odwołania kontynuował grę w Terza Categoria Lucca (D9), a w 2017 został rozwiązany.
W sierpniu 2014 powstał nowy klub SSD Viareggio 2014, który dzięki artykułowi 52 N.O.I.F. został przyjęty do Eccellenza Toscana (D5), jako następca Esperia Viareggio[3][4]. W debiutowym sezonie 2014/15 zwyciężył w grupie A Eccellenza Toscana i awansował do Serie D. W sezonie 2018/19 zajął 18.miejsce w Serie D, a potem przegrał 0:3 playout z Sinalunghese i spadł do Eccellenza Toscana, jednak w kolejnym sezonie klub zrezygnował ze startu w mistrzostwach[5]. W sezonie 2019/20 występował w Eccellenza Toscana inny miejski klub Virtus Viareggio[6], ale zajął ostatnie 16 miejsce w grupie A i spadł z Eccellenza Toscana.
8 lipca 2020 roku grupa przedsiębiorców z Viareggio, na czele z trenerem mistrzów świata Marcello Lippi, założyła nowy klub ASD Viareggio Calcio, który stał się kontynuacją poprzedniego klubu SSD Viareggio 2014. Sezon 2020/21 rozpoczął w grupie A Seconda Categoria Toscana (D8)[7].
Klub ma barwy biało-czarne. Zawodnicy domowe spotkania zazwyczaj grają w pasiastych pionowo biało-czarnych koszulkach, białych spodenkach oraz białych getrach.
Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-05-2020).
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
![]() Mistrzostwo |
I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 0 | ||||
4.miejsce | 1 | 1921/22 (Toscana) | |||
![]() Puchar |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
1/32 finału | 2 | 1935/36, 1936/37 | |||
II liga |
I miejsce | 2 | 1919/20 (Toscana), 1922/23 (F) | ||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 1 | 1923/24 (F) |
Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich.
| ||||||||||||||||
Poziom | Rozgrywki | Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | Pkt | Lata | Awanse | Spadki | Naj. | |||
I | Prima Categoria Toscana | 2 | 1920–1922 | 0 | 1 | 4 | ||||||||||
II | Promozione Toscana, Seconda Divisione, Prima Divisione, Serie B | 12 | 1919/20, 1922–1926, 1928/29, 1933–1937, 1946–1948 | 1 | 4 | 1 | ||||||||||
III | Seconda Divisione Nord, Prima Divisione, Serie C, Lega Pro Prima Divisione | 21 | 1926–1928, 1929–1933, 1937/38, 1945/46, 1948/49, 1960/61, 1968–1974, 2009–2014 | 3 | 5 | 1 | ||||||||||
IV | Prima Divisione Toscana, Promozione, IV Serie, Campionato Interregionale, Serie D, Serie C2, Lega Pro Seconda Divisione | 35 | 1942/43, 1949–1951, 1955–1960, 1961–1968, 1974–1979, 1990–1994, 1997–2002, 2007–2009, 2015–2019 | 3 | 5 | 1 | ||||||||||
V | Prima Divisione Toscana, Promozione Toscana, Serie D, Campionato Interregionale, Campionato Nazionale Dilettanti, Eccellenza Toscana | 20 | 1951–1955, 1979–1990, 1995–1997, 2002/03, 2006/07, 2014/15 | 5 | 1 | 1 | ||||||||||
Puchar Włoch | 5 | 1926/27, 1935–1938, 2013/14 | 0 | 0 | 1/32 |
Klub piłkarski rozgrywa swoje mecze domowe na Stadio Marco Polo Sport Center w Viareggio o pojemności 4000 widzów. Wcześniej do 14 września 2020 grał na Stadio Torquato Bresciani, który mógł pomieścić 7000 a potem 5000 widzów.