Vincent Maddalone

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Vincent Maddalone, temat, który przykuł uwagę naukowców, pracowników akademickich i entuzjastów. Vincent Maddalone jest przedmiotem badań i debat od dziesięcioleci, a jego wpływ rozciąga się na większą część współczesnego społeczeństwa. Od jego początków po przyszłe implikacje, dokładnie zbadamy różne aspekty Vincent Maddalone i wpływ, jaki wywarł na różne aspekty życia codziennego. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę przedstawimy kompleksowy obraz Vincent Maddalone i jego konsekwencji, umożliwiając czytelnikom głębsze zrozumienie tego intrygującego tematu.

Vincent Maddalone
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1973
Flushing (Queens, Nowy Jork)

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

188 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

47

Zwycięstwa

37 (KO 28)

Porażki

8

Remisy

1

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 22 listopada 2013.

Vincent „Vinny” Maddalone (ur. 29 grudnia 1973 w Flushing (Queens, w Nowym Jorku) – amerykański bokser wagi ciężkiej, pochodzenia włoskiego, były baseballista.

Kariera zawodowa

23 sierpnia 1999 Maddalone stoczył swoją pierwszą, zawodową walkę. W debiucie pokonał przez techniczny nokaut w 1 rundzie Kinarda Thomasa.

29 czerwca 2002 po serii 15 zwycięstw z rzędu, Vinny Maddalone poniósł swoją pierwszą porażkę. Po 6 rundowej walce, przegrał jednogłośnie na punkty z Alfredem Cole'em.

23 lipca 2004 w walce z Brianem Minto, został znokautowany w 10 rundzie[1].

1 października 2005 doszło do rewanżowego pojedynku między Maddalone a Minto. Walkę ponownie wygrał Minto, przez techniczny nokaut w 7 rundzie.

15 grudnia 2006 Vincent Maddalone przegrał walkę z Juliusem Longiem przez techniczną decyzję, gdy sędzia wstrzymał walkę po przypadkowym zderzeniu głowami. Po kilku dniach walkę uznano za nieodbytą, gdyż kontrola antydopingowa wykryła w organizmie Longa niedozwolone substancje[2].

17 marca 2007 Maddalone zmierzył się z byłym mistrzem świata federacji IBF, WBC i WBA wagi ciężkiej, Evanderem Holyfieldem. Pojedynek zakończył się wygraną byłego championa, w 3 rundzie przez techniczny nokaut[3].

15 listopada 2008 Amerykanin przegrał jednogłośnie na punkty w 8 rundowym pojedynku z Denisem Boytsowem, stosunkiem głosów 71-80 oraz dwukrotnie 72-80.[4]

17 grudnia 2009 Maddalone stoczył walkę z byłym, niekwestionowanym mistrzem świata wagi junior ciężkiej, Jean-Marckiem Mormeckiem. Po 8 rundach uległ jednogłośnie na punkty, w stosunku 75-77, 75-79 i 73-79.[5]

6 marca 2010 pokonał w 5 rundzie, przez techniczny nokaut, Dominique’a Alexandra[6].

9 grudnia 2010 w Prudential Center, w Newark Vincent Maddalone przegrał przez techniczny nokaut z Polakiem Tomaszem Adamkiem. Stawką pojedynku był pas IBF International oraz tytuł Mistrza Ameryki Północnej federacji NABO[7][8].

Przypisy

  1. ↑ boxrec.com: Vinny Maddalone vs. Brian Minto (1st meeting). . (ang.).
  2. ↑ boxrec.com: Long vs. Maddalone. . (ang.).
  3. ↑ boxrec.com: Holyfield vs. Maddalone. . (ang.).
  4. ↑ Boytsov vs. Maddalone. boxrec.com, 15.11.2008. . (ang.).
  5. ↑ Jean Marc Mormeck Out-Points Vinny Maddalone Over Eight-Rounds. eastsideboxing.com, 18.12.2009. . (ang.).
  6. ↑ Maddalone defeats Alexander, Alvarez stops Camacho. eastsideboxing.com, 07.03.2010. . (ang.).
  7. ↑ Adamek wwygrywa przed czasem!. bokser.org, 10.12.2010. . (pol.).
  8. ↑ Adamek vs. Maddalone. boxrec.com, 09.12.2008. . (ang.).

Linki zewnętrzne