Vincenzo Lauro
W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Vincenzo Lauro, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po możliwe przyszłe implikacje, Vincenzo Lauro wywołał debaty, badania i niekończące się sprzeczne opinie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego historię, badać różne aspekty i badać jego znaczenie dzisiaj. Niezależnie od tego, czy znasz Vincenzo Lauro, czy odkrywasz jego znaczenie po raz pierwszy, ten artykuł zachęca Cię do refleksji nad tematem, który niewątpliwie nadal pozostawia swoje piętno w naszym społeczeństwie.
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1523 |
| Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 1592 |
| Biskup Mondovì | |
| Okres sprawowania |
1566-1592 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia |
30 stycznia 1566 |
| Sakra biskupia |
5 maja 1566 |
| Kreacja kardynalska |
12 grudnia 1583 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
5 maja 1566 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator |
nieznany | ||||||||
| |||||||||
Vincenzo Lauro, Vincenzo Laureo (ur. 23 marca 1523 w Tropei – zm. 17 grudnia 1592 w Rzymie) – nuncjusz apostolski w Polsce od 1 czerwca 1573 do 9 kwietnia 1578, w Sabaudii od 23 listopada 1568 do 1 czerwca 1573 i od 15 września 1580 do 10 maja 1585 roku, biskup katolicki, kardynał.
Życiorys
Studiował medycynę w Neapolu, doktor medycyny i teologii Uniwersytetu w Padwie. W służbie dyplomatycznej od 1552 roku. 30 stycznia 1566 wybrany biskupem Mondovì. Udał się w misję do królowej Szkocji Marii I Stuart. Kreowany kardynałem prezbiterem 12 grudnia 1583 roku Santa Maria in Via, a 2 marca 1589 otrzymał tytuł prezbitera San Clemente. Przebywając w Polsce jako nuncjusz, prowadził działalność na niekorzyść Polski, przekazując tajne informacje Habsburgom. Skompromitowany musiał opuścić Polskę[1].
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa, "Dzieje Polski a współczesność", Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1966, s. 66